Βουλευτής Πιερίας από το 2007 ο Κώστας Κουκοδήμος, δε μπόρεσε να κρύψει την έντονη ενόχλησή του όταν, τον Ιούνη του 2013, δεν έγινε υπουργός. Οι περιγραφές της αντίδρασής του σε παραπολιτικές και όχι μόνο, στήλες εφημερίδων και ιστολογίων ήταν...
παραστατικότατες.
Στη στήλη του Βηματοδότη (της ημερίδας ΒΗΜΑ) αναφέρεται πως όταν τον ρώτησαν τι εξηγήσεις του έδωσε στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, για τη μη υπουργοποίησή του, απάντησε: ««Άρες-μάρες
κουκουνάρες μού είπε ο κ. Μπούρας. Μου συνέστησε να κάνω υπομονή, θα έρθει η σειρά μου, αλλά δεν τον πίστεψα. Τέτοια έχω ακούσει πολλά. Θα αποφασίσω εάν θα μείνω ή θα φύγω, και αν φύγω θα πάω να διεκδικήσω τη θέση του δημάρχου Κατερίνης».
Τελικά, δεν έφυγε, δεν πήγε αλλού.
Παρέμεινε ωστόσο οργισμένος. Σύμφωνα και πάλι με τον Βηματοδότη, τον Δεκέμβρη του 2013, την «έπεσε» στον γενικό γραμματέα Εσόδων Χ. Θεοχάρη. Όπως γράφει η στήλη: «Ο πιο οργισμένος με τους φόρους και τα χαράτσια στα ακίνητα ήταν ο κ. Κουκοδήμος» και «επειδή θεωρούσε τον γενικό γραμματέα συνυπεύθυνο για όσα συμβαίνουν με τους φόρους, όταν τον συνάντησε δεν έκρυψε την οργή του: Δεν μου λες, Χαρούλη, νομίζεις ότι, αν έρθει ο Τσίπρας στην κυβέρνηση, με τόσα που έχεις κάνει στον κόσμο, θα τη γλιτώσεις; Ή νομίζεις ότι επειδή έχεις μια θέση με πενταετή θητεία θα σε αφήσει εκεί; Θα σε καθαρίσει αμέσως, αγαπητέ, του είπε και έφυγε». Δεν ξέρουμε αν ο Βηματοδότης ήταν αυτήκοος μάρτυς, αλλά δεν μπορούμε να θέσουμε εν αμφιβόλω τα γραπτά του, όταν μάλιστα δημοσιεύονται σε μια τόσο μεγάλη εφημερίδα.
Η οργή του βουλευτή μας, πάντως (που σταυροδοτήθηκε από περίπου 10.000 Πιεριείς), φαίνεται ότι κατευνάζεται εύκολα. Έχει κάνει αρκετές αναφορές και ερωτήσεις για διάφορα προβλήματα που απασχολούν την τοπική μας κοινωνία και παρόλο που, αντί να λύνονται συσσωρεύονται και αυγατίζουν, δεν πτοείται.
Άλλωστε από τον Φεβρουάριο του 2012 είχε διευκρινίσει πως, ναι μεν είχε δηλώσει ότι δε θα ψήφιζε μειώσεις μισθών και συντάξεων, αλλά το ψήφισε εν τέλει το νέο μνημόνιο γιατί, όπως είπε: «Σε μια περίοδο κρίσης, ο πολιτικός οφείλει με ψυχραιμία, με υπευθυνότητα και με μοναδικό γνώμονα τη συνείδησή του, να πράξει το καθήκον του», διότι «το δίλημμα δεν ήταν προσωπικό, ήταν εθνικό. Δεν αποφάσιζα για το μέλλον μου, αλλά για το μέλλον των παιδιών μου. Και υπήρξε καταλυτικός παράγοντας στην απόφασή μου να υπερψηφίσω τη δανειακή σύμβαση, σηκώνοντας ταυτόχρονα το βάρος μιας απόφασης που ενδεχομένως ορισμένοι συμπολίτες μου θεωρούν λανθασμένη».
Από τότε, σήκωσε και πολλά άλλα βάρη, υπερψηφίζοντας στη Βουλή όλα τα εφαρμοστικά μέτρα κι ακόμα περισσότερα.
http://en-olympo.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου