«Αλλά για να γίνουν αποδεκτές οι επιθυμίες των υποψηφίων φοιτητών πρέπει να γίνουν διακριτές και υπεύθυνες. Αυτό δεν μπορεί να γίνει σήμερα με τις δυνατότητες να προσθέσει κανείς, διαδοχικά, έως και 70 τμήματα στις επιλογές του, και τμήματα πάρα πολύ διαφορετικά, το ένα από το άλλο. Ο πολλαπλασιασμός των δυνατοτήτων επιλογών δεν κάνει τους υποψηφίους περισσότερο ελεύθερους, γιατί αντιμετωπίζει τις σπουδές εντελώς αδιαφοροποίητα και γραφειοκρατικά.»
Αυτή είναι μία άποψη, που πρώτη φορά ακούγεται στη δημοκρατία. Αν κάποιος έχει πολλές επιλογές δεν είναι περισσότερο ελεύθερος. Σωστά. Όσο πιο λίγες επιλογές τόσο πιο ελεύθερος είναι ο άνθρωπος. Ειδικά αν έχει μία επιλογή μόνο, τότε φτάνει στον ύψιστο βαθμό ελευθερίας και θα αισθάνεται ως πολίτης της Βόρειας Κορέας. Θα περιμένει να του πείτε πότε να κλάψει και πότε να γελάσει.
«Η πρόταση που ακολουθεί βασίζεται στην αρχή του σεβασμού της βούλησης των παιδιών να σπουδάσουν αυτό που θέλουν. Η διευθέτηση αυτή βασίζεται σε μια αρχή ανταποδοτικότητας η οποία αποσκοπεί να εξασφαλίσει όσο το δυνατό περισσότερο τη δικαιοσύνη ανάμεσα στη βούληση του ενός και στη βούληση των πολλών.»
Τι εννοεί ο ποιητής; Η πρόταση που ακολουθεί, υποτίθεται ότι εξηγεί την πρόταση που προηγήθηκε.
«Αυτό σημαίνει ότι όσο λιγότερες είναι οι επιλογές, τόσο ισχυρότερη θεωρείται ότι είναι η βούληση των υποψηφίων.»
Αν θέλω λίγα πράγματα στη ζωή μου, έχω ισχυρή βούληση. Αν έπρεπε να θέλω ένα μόνο πράγμα, ποιο θα ήταν; Δύσκολο να πεις. Αν ωστόσο θέλω μόνο να μου αδειάσετε τη γωνιά, έχω ισχυρή βούληση. Αν θέλω να μου αδειάσετε τη γωνιά και να πάτε να πνιγείτε, η βούλησή μου είναι ασθενής!
«Αυτό έχει ως συνέπεια, με τη σειρά του, ότι ο συντελεστής προτεραιότητας για την πρόσβαση σε ένα τμήμα, εξαρτάται από τον αριθμό των επιλογών. Όσο λιγότερες είναι οι επιλογές, τόσο ισχυρότερος ο συντελεστής επιλογής. Επομένως ανάμεσα σε δυο υποψηφίους που έχουν ένα τμήμα ως πρώτη επιλογή, ο συντελεστής της πρώτης επιλογής εκείνου που δηλώνει λιγότερες επιλογές (εμφανίζεται επομένως με μεγαλύτερη βεβαιότητα για αυτές) είναι μεγαλύτερος από εκείνου που δηλώνει περισσότερες επιλογές και επομένως μικρότερη βεβαιότητα. Ακόμη και ο συντελεστής της δεύτερης επιλογής είναι ισχυρότερος για εκείνον που περιορίζει τις επιλογές του σε λίγα συγκεκριμένα τμήματα, από ότι ο συντελεστής πρώτης επιλογής κάποιου άλλου που προτείνει πλήθος επιλογών. Πρόκειται για την επιβράβευση της ευθύνης και της ωριμότητας του φοιτητή.»
Εσύ ανόητε, που έγραψες την παραπάνω παράγραφο, μην ξεχνάς ότι δεν πρόκειται για φοιτητή, αλλά για μαθητή, που η πολιτεία δεν φρόντισε όλα τα προηγούμενα χρόνια να ενημερώσει σωστά για όλες τις πιθανές επιλογές του όσον αφορά τις σπουδές και το αντίστοιχο επάγγελμα, στο οποίο αυτές οδηγούν. Επαγγελματικός προσανατολισμός λέγεται και είναι ανύπαρκτος.
Προφανώς δεν έτυχε ποτέ κάποιος από εσάς να κάτσει δίπλα σε κάποιο μαθητή, προκειμένου να τον βοηθήσει να συμπληρώσει το μηχανογραφικό του. Αν το κάνετε, έστω και τώρα καθυστερημένα, θα διαπιστώσετε, πόσες φορές αλλάζει γνώμη ο μέσος μαθητής, προκειμένου να οριστικοποιήσει τις επιλογές του. Ακόμα και την πρώτη επιλογή του. Και δεν φταίει το ότι είναι ανώριμος. Απλά έτσι είναι η εφηβεία. Ο μαθητές φτάνουν στις εξετάσεις και μετά αποφασίζουν τι θέλουν να σπουδάσουν.
«Υπάρχουν άλλωστε δικλείδες, εντός πανεπιστημίου, αν κάποιος θελήσει να αλλάξει κατεύθυνση σπουδών (βλ. παρακάτω Τρίτη Πτυχή) Με τον τρόπο αυτό πριμοδοτείται επίσης και η δυνατότητα να σπουδάσει κανείς κοντά στον τόπο κατοικίας του»
Για δούμε αν το κατάλαβα καλά. Είμαι από την Αθήνα και θέλω να γίνω δικηγόρος. Το θέλω τόσο πολύ, που θα πάω ακόμα και στη Κομοτηνή. Όμως αν κάποιος (χειρότερος από εμένα) είναι από την Κομοτηνή και δηλώσει τη Νομική Κομοτηνής ως μοναδική επιλογή, με το μπόνους των 1.000 μορίων πιθανώς θα με περάσει και θα προηγείται. Εκτός κι αν …
Εκτός κι αν δηλώσω κι εγώ τη Νομική Κομοτηνής ως μοναδική επιλογή, οπότε όμως καταπατάται η δική μου δυνατότητα να σπουδάσω στον τόπο κατοικίας μου δηλαδή την Αθήνα!
«Πλεονεκτήματα: Οι φοιτητές σπουδάζουν με πολύ πιο ενισχυμένες δυνατότητες, από ότι στο παρελθόν, αυτό που τους ταιριάζει και αυτό που θέλουν. Αποφεύγεται επίσης να σχηματιστεί ή αμβλύνεται το domino effect ενός ρεύματος αποτυχημένων φοιτητών που γεμίζουν τις κενές θέσεις των τμημάτων.»
Πώς θα ξέρω τι μου ταιριάζει; Έχω κάνει κάποιο τστ δεξιοτήτων; Κι αν δεν περάσω στην πρώτη μου επιλογή, θα γίνω αποτυχημένος φοιτητής; Αυτό συνέβη και στον υπουργό μας; Πέρασε σε λάθος σχολή; Έχει ακούσει κανείς από εσάς για υποψήφιους, που πέρασαν στην δεύτερη, την τρίτη ή την δέκατη τρίτη επιλογή τους και ωστόσο ανακάλυψαν ότι η σχολή έχει ενδιαφέρον και έγιναν άριστοι φοιτητές και άριστοι επαγγελματίες στη συνέχεια;
Και ανάποδα. Δεν ακούσατε ποτέ για κανέναν υποψήφιο, που να πέρασε στην πρώτη του επιλογή και στη συνέχεια να απογοητεύθηκε και να τα παράτησε;
«Οι φοιτητές επίσης επιλέγουν τον τόπο πού θέλουν να σπουδάσουν και αποφεύγεται-περιορίζεται το φαινόμενο των μεταγραφών.»
Πες το απλά. Θέλω να καταργήσω τις μεταγραφές. Θα σπουδάζει μόνο όποιος έχει Πανεπιστήμιο στην πόλη του ή όποιος έχει τα φράγκα. Οι σπουδές είναι ταξικές. Τι νόμιζες;
Στο γράφημα που ακολουθεί, δίδεται ένα παράδειγμα του συντελεστή βαρύτητας προτίμησης: Αν ένας φοιτητής επιλέξει μόνο ένα τμήμα για εισαγωγή, επιβραβεύεται με το μέγιστο συντελεστή βαρύτητας (100%) για την επιλογή του και αποκτά ισχυρό προβάδισμα έναντι όλων των άλλων. Αν επιλέξει δύο τμήματα τότε οι συντελεστές διαφοροποιούνται σε 65% για την πρώτη επιλογή του και 35% για τη δεύτερη, αν επιλέξει τρία τμήματα τότε επιμερίζεται σε 55% για την πρώτη επιλογή, 30% για τη δεύτερη και 15% για την τρίτη. Ο συντελεστής βαρύτητας συνεχίζει να δίνει φθίνουσες τιμές ακόμη και για τον φοιτητή που θέλει να περιλάβει 10 επιλογές τμημάτων, μετά τις οποίες γίνεται μηδενικός.
Θα το εκτιμούσαμε, αν μας λέγατε με ποια λογική προέκυψαν οι συντελεστές αυτοί. Μπααα μην μπείτε στον κόπο. Το ξέρουμε ότι τους βγάλατε στην τύχη. Όπως και όλα τα υπόλοιπα.
«Η εφαρμογή του συγκεκριμένου συντελεστή κατάταξης των υποψηφίων για εισαγωγή επί του γενικού βαθμού πρόσβασης, ή άλλων κριτηρίων επίδοσης, εξασφαλίζει στα πανεπιστήμια φοιτητές με γενική αλλά και ειδική επάρκεια»
Δηλαδή, αν δίνεις μπόνους 1.000 σε κάποιον υποψήφιο, αν κάνει μία και μοναδική επιλογή στο μηχανογραφικό, αυτό εξασφαλίζει ότι αν αυτός γίνει φοιτητής θα έχει γενική αλλά και ειδική επάρκεια!!! Από πού προκύπτει αυτό;
«Η πρόταση αυτή ανατρέπει το κυριότερο ελάττωμα που εμφανίζει το ελληνικό εξεταστικό σύστημα, επιτρέπει την όσο το δυνατό μεγαλύτερη σύμπτωση ανάμεσα στο τι θέλει να σπουδάσει κανείς και στο τι τελικά σπουδάζει. Μειώνει τη σημασία του βαθμού, και επομένως το χρόνο και την ένταση προετοιμασίας για τα μαθήματα. Επιτρέπει τέλος την ομαλότερη κατανομή των σπουδαστών στα τμήματα των ΤΕΙ και των Πανεπιστημίων.»
Το πιο πιθανό είναι ότι δεν καταλαβαίνετε ούτε εσείς αυτά, που γράφετε και αυτό είναι το ένα και μοναδικό πρόβλημα.
Αυτή είναι μία άποψη, που πρώτη φορά ακούγεται στη δημοκρατία. Αν κάποιος έχει πολλές επιλογές δεν είναι περισσότερο ελεύθερος. Σωστά. Όσο πιο λίγες επιλογές τόσο πιο ελεύθερος είναι ο άνθρωπος. Ειδικά αν έχει μία επιλογή μόνο, τότε φτάνει στον ύψιστο βαθμό ελευθερίας και θα αισθάνεται ως πολίτης της Βόρειας Κορέας. Θα περιμένει να του πείτε πότε να κλάψει και πότε να γελάσει.
«Η πρόταση που ακολουθεί βασίζεται στην αρχή του σεβασμού της βούλησης των παιδιών να σπουδάσουν αυτό που θέλουν. Η διευθέτηση αυτή βασίζεται σε μια αρχή ανταποδοτικότητας η οποία αποσκοπεί να εξασφαλίσει όσο το δυνατό περισσότερο τη δικαιοσύνη ανάμεσα στη βούληση του ενός και στη βούληση των πολλών.»
Τι εννοεί ο ποιητής; Η πρόταση που ακολουθεί, υποτίθεται ότι εξηγεί την πρόταση που προηγήθηκε.
«Αυτό σημαίνει ότι όσο λιγότερες είναι οι επιλογές, τόσο ισχυρότερη θεωρείται ότι είναι η βούληση των υποψηφίων.»
Αν θέλω λίγα πράγματα στη ζωή μου, έχω ισχυρή βούληση. Αν έπρεπε να θέλω ένα μόνο πράγμα, ποιο θα ήταν; Δύσκολο να πεις. Αν ωστόσο θέλω μόνο να μου αδειάσετε τη γωνιά, έχω ισχυρή βούληση. Αν θέλω να μου αδειάσετε τη γωνιά και να πάτε να πνιγείτε, η βούλησή μου είναι ασθενής!
«Αυτό έχει ως συνέπεια, με τη σειρά του, ότι ο συντελεστής προτεραιότητας για την πρόσβαση σε ένα τμήμα, εξαρτάται από τον αριθμό των επιλογών. Όσο λιγότερες είναι οι επιλογές, τόσο ισχυρότερος ο συντελεστής επιλογής. Επομένως ανάμεσα σε δυο υποψηφίους που έχουν ένα τμήμα ως πρώτη επιλογή, ο συντελεστής της πρώτης επιλογής εκείνου που δηλώνει λιγότερες επιλογές (εμφανίζεται επομένως με μεγαλύτερη βεβαιότητα για αυτές) είναι μεγαλύτερος από εκείνου που δηλώνει περισσότερες επιλογές και επομένως μικρότερη βεβαιότητα. Ακόμη και ο συντελεστής της δεύτερης επιλογής είναι ισχυρότερος για εκείνον που περιορίζει τις επιλογές του σε λίγα συγκεκριμένα τμήματα, από ότι ο συντελεστής πρώτης επιλογής κάποιου άλλου που προτείνει πλήθος επιλογών. Πρόκειται για την επιβράβευση της ευθύνης και της ωριμότητας του φοιτητή.»
Εσύ ανόητε, που έγραψες την παραπάνω παράγραφο, μην ξεχνάς ότι δεν πρόκειται για φοιτητή, αλλά για μαθητή, που η πολιτεία δεν φρόντισε όλα τα προηγούμενα χρόνια να ενημερώσει σωστά για όλες τις πιθανές επιλογές του όσον αφορά τις σπουδές και το αντίστοιχο επάγγελμα, στο οποίο αυτές οδηγούν. Επαγγελματικός προσανατολισμός λέγεται και είναι ανύπαρκτος.
Προφανώς δεν έτυχε ποτέ κάποιος από εσάς να κάτσει δίπλα σε κάποιο μαθητή, προκειμένου να τον βοηθήσει να συμπληρώσει το μηχανογραφικό του. Αν το κάνετε, έστω και τώρα καθυστερημένα, θα διαπιστώσετε, πόσες φορές αλλάζει γνώμη ο μέσος μαθητής, προκειμένου να οριστικοποιήσει τις επιλογές του. Ακόμα και την πρώτη επιλογή του. Και δεν φταίει το ότι είναι ανώριμος. Απλά έτσι είναι η εφηβεία. Ο μαθητές φτάνουν στις εξετάσεις και μετά αποφασίζουν τι θέλουν να σπουδάσουν.
«Υπάρχουν άλλωστε δικλείδες, εντός πανεπιστημίου, αν κάποιος θελήσει να αλλάξει κατεύθυνση σπουδών (βλ. παρακάτω Τρίτη Πτυχή) Με τον τρόπο αυτό πριμοδοτείται επίσης και η δυνατότητα να σπουδάσει κανείς κοντά στον τόπο κατοικίας του»
Για δούμε αν το κατάλαβα καλά. Είμαι από την Αθήνα και θέλω να γίνω δικηγόρος. Το θέλω τόσο πολύ, που θα πάω ακόμα και στη Κομοτηνή. Όμως αν κάποιος (χειρότερος από εμένα) είναι από την Κομοτηνή και δηλώσει τη Νομική Κομοτηνής ως μοναδική επιλογή, με το μπόνους των 1.000 μορίων πιθανώς θα με περάσει και θα προηγείται. Εκτός κι αν …
Εκτός κι αν δηλώσω κι εγώ τη Νομική Κομοτηνής ως μοναδική επιλογή, οπότε όμως καταπατάται η δική μου δυνατότητα να σπουδάσω στον τόπο κατοικίας μου δηλαδή την Αθήνα!
«Πλεονεκτήματα: Οι φοιτητές σπουδάζουν με πολύ πιο ενισχυμένες δυνατότητες, από ότι στο παρελθόν, αυτό που τους ταιριάζει και αυτό που θέλουν. Αποφεύγεται επίσης να σχηματιστεί ή αμβλύνεται το domino effect ενός ρεύματος αποτυχημένων φοιτητών που γεμίζουν τις κενές θέσεις των τμημάτων.»
Πώς θα ξέρω τι μου ταιριάζει; Έχω κάνει κάποιο τστ δεξιοτήτων; Κι αν δεν περάσω στην πρώτη μου επιλογή, θα γίνω αποτυχημένος φοιτητής; Αυτό συνέβη και στον υπουργό μας; Πέρασε σε λάθος σχολή; Έχει ακούσει κανείς από εσάς για υποψήφιους, που πέρασαν στην δεύτερη, την τρίτη ή την δέκατη τρίτη επιλογή τους και ωστόσο ανακάλυψαν ότι η σχολή έχει ενδιαφέρον και έγιναν άριστοι φοιτητές και άριστοι επαγγελματίες στη συνέχεια;
Και ανάποδα. Δεν ακούσατε ποτέ για κανέναν υποψήφιο, που να πέρασε στην πρώτη του επιλογή και στη συνέχεια να απογοητεύθηκε και να τα παράτησε;
Πες το απλά. Θέλω να καταργήσω τις μεταγραφές. Θα σπουδάζει μόνο όποιος έχει Πανεπιστήμιο στην πόλη του ή όποιος έχει τα φράγκα. Οι σπουδές είναι ταξικές. Τι νόμιζες;
Στο γράφημα που ακολουθεί, δίδεται ένα παράδειγμα του συντελεστή βαρύτητας προτίμησης: Αν ένας φοιτητής επιλέξει μόνο ένα τμήμα για εισαγωγή, επιβραβεύεται με το μέγιστο συντελεστή βαρύτητας (100%) για την επιλογή του και αποκτά ισχυρό προβάδισμα έναντι όλων των άλλων. Αν επιλέξει δύο τμήματα τότε οι συντελεστές διαφοροποιούνται σε 65% για την πρώτη επιλογή του και 35% για τη δεύτερη, αν επιλέξει τρία τμήματα τότε επιμερίζεται σε 55% για την πρώτη επιλογή, 30% για τη δεύτερη και 15% για την τρίτη. Ο συντελεστής βαρύτητας συνεχίζει να δίνει φθίνουσες τιμές ακόμη και για τον φοιτητή που θέλει να περιλάβει 10 επιλογές τμημάτων, μετά τις οποίες γίνεται μηδενικός.
Θα το εκτιμούσαμε, αν μας λέγατε με ποια λογική προέκυψαν οι συντελεστές αυτοί. Μπααα μην μπείτε στον κόπο. Το ξέρουμε ότι τους βγάλατε στην τύχη. Όπως και όλα τα υπόλοιπα.
«Η εφαρμογή του συγκεκριμένου συντελεστή κατάταξης των υποψηφίων για εισαγωγή επί του γενικού βαθμού πρόσβασης, ή άλλων κριτηρίων επίδοσης, εξασφαλίζει στα πανεπιστήμια φοιτητές με γενική αλλά και ειδική επάρκεια»
Δηλαδή, αν δίνεις μπόνους 1.000 σε κάποιον υποψήφιο, αν κάνει μία και μοναδική επιλογή στο μηχανογραφικό, αυτό εξασφαλίζει ότι αν αυτός γίνει φοιτητής θα έχει γενική αλλά και ειδική επάρκεια!!! Από πού προκύπτει αυτό;
«Η πρόταση αυτή ανατρέπει το κυριότερο ελάττωμα που εμφανίζει το ελληνικό εξεταστικό σύστημα, επιτρέπει την όσο το δυνατό μεγαλύτερη σύμπτωση ανάμεσα στο τι θέλει να σπουδάσει κανείς και στο τι τελικά σπουδάζει. Μειώνει τη σημασία του βαθμού, και επομένως το χρόνο και την ένταση προετοιμασίας για τα μαθήματα. Επιτρέπει τέλος την ομαλότερη κατανομή των σπουδαστών στα τμήματα των ΤΕΙ και των Πανεπιστημίων.»
Δηλαδή σου λέει αφού θα πάρω 1.000 μόρια μπόνους δε χρειάζεται να διαβάζω ούτε τόσο πολύ, ούτε με τόσο μεγάλη ένταση. Ωστόσο θα έχω γενική αλλά και ειδική επάρκεια αν καταφέρω να γίνω φοιτητής!!
«Πρόβλημα πρώτο: Πώς θα μπορούσε να εξασφαλιστεί η αντικειμενικότητα στη βαθμολόγηση;
Απάντηση: μέσω του αναμορφωμένου λυκείου (Βλ. παρακάτω). Η πιστοποίηση του γενικού βαθμού πρόσβασης του αναμορφωμένου λυκείου σε συνδυασμό την ως τότε τετραετή εφαρμογή του συντελεστή βαρύτητας πιθανό να περιορίσει την ανάγκη εισαγωγικών μόνο στα τμήματα υψηλής ζήτησης.»
«Πρόβλημα πρώτο: Πώς θα μπορούσε να εξασφαλιστεί η αντικειμενικότητα στη βαθμολόγηση;
Απάντηση: μέσω του αναμορφωμένου λυκείου (Βλ. παρακάτω). Η πιστοποίηση του γενικού βαθμού πρόσβασης του αναμορφωμένου λυκείου σε συνδυασμό την ως τότε τετραετή εφαρμογή του συντελεστή βαρύτητας πιθανό να περιορίσει την ανάγκη εισαγωγικών μόνο στα τμήματα υψηλής ζήτησης.»
Το πιο πιθανό είναι ότι δεν καταλαβαίνετε ούτε εσείς αυτά, που γράφετε και αυτό είναι το ένα και μοναδικό πρόβλημα.
«Πρόβλημα δεύτερο: Θα ισχύσουν μεταβατικές διατάξεις, ποιες είναι και ποιο το εύρος τους;
Η υιοθέτηση του συντελεστή μπορεί να γίνει από τις επόμενες εισαγωγικές εξετάσεις.»
Μην αφήνεις τα προβλήματα να κάνουν ότι θέλουν. Δώσε λύση. Πονάει δόντι, βγάλε μάτι.
Τα παραπάνω αναφέρονται μόνο σε μερικές σελίδες (23-26) του πορίσματος της έκθεσης. Όποιος καταφέρει και τη διαβάσει ολόκληρη και βγάλει άκρη, ας κάνει και μια μετάφραση για μας τους υπόλοιπους. Ένας φιλόλογος please να μεταφράσει και τους λατινικούς όρους, που χρησιμοποιεί ο κύριος Λιάκος.
Τα παραπάνω αναφέρονται μόνο σε μερικές σελίδες (23-26) του πορίσματος της έκθεσης. Όποιος καταφέρει και τη διαβάσει ολόκληρη και βγάλει άκρη, ας κάνει και μια μετάφραση για μας τους υπόλοιπους. Ένας φιλόλογος please να μεταφράσει και τους λατινικούς όρους, που χρησιμοποιεί ο κύριος Λιάκος.
Γιώργος Βαρδακώστας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου