Λάκης Λαζόπουλος
Ε, για να διακόψει ο Καραμανλής την σιωπή και τα μπάνια του είναι αξιοπρόσεκτο όπως και να το δεις...
Ιδιαιτέρως όταν επί τόσα χρόνια ακολουθεί την καριέρα του μουγγού σοφού, του Βούδα, που αν ξεσταυρώσει τα χέρια του το κάνει μόνο και μόνο για να αρπάξει κανα κοψίδι.
Δεν μίλησε για το πρώτο μνημόνιο, το υπέγραψε σιωπηλά, αθορύβως υπέγραψε και το δεύτερο ενώ άφησε να πλανάται από τους «κύκλους» που πρόσκεινται σ΄αυτόν, πως όταν έρθει η ώρα θα παρέμβει να μας σώσει.
Είναι φαίνεται κοινό χαρακτηριστικό των Καραμανλήδων ότι κάποια στιγμή στην ιστορία παίρνουν απόσταση, πάνε σε ένα Παρίσι ή σε μία Ραφήνα, παίρνουν φόρα και ξανάρχονται.
Δεν μας είχαν πει βεβαίως απο τι θα μας σώσει ο νεότερος Καραμανλής.
Το μάθαμε με τούτη την παρέμβαση. Θα μας σώσει απ΄την προοπτική της χώρας να ζήσει έξω απ΄τα μνημόνια.
Ο Καραμανλής, γνήσιο τέκνο κι αυτός της μεταπολίτευσης, υπερασπίστηκε τον μόνο δρόμο της υποταγής. Δέχτηκε όλους τους εκβιασμούς των ευρωπαίων και μίλησε με λόγια υποστηρικτικά για την μεγάλη ευρωπαική οικογένεια.
Ωραία λοιπόν! Ποιός είναι ο ρόλος μας σ΄αυτή την οικογένεια; Εμείς τι θέση έχουμε;
Αν έχεις ένα παιδί και το χτυπάς, το βιάζεις, το εξευτελίζεις, το βασανίζεις όλη μέρα, σίγουρα αυτό δεν παύει να είναι παιδί σου.
Όταν το παιδί αυτό τολμήσει να πει «σταμάτα να με χτυπάς! σταμάτα να με βασανίζεις, άσε με να ζήσω και να δουλέψω», τότε το παιδί αυτό φαντάζομαι ότι είναι ανάγωγο και βάζει σε κίνδυνο την ευρωπαική και τίμια οικογένεια.
Κάπως έτσι να υποθέσω;
Ο Καραμανλής δεν προσετέθη απλώς στον μακρύ κατάλογο των «υπευθύνων» της χώρας.
Προσετέθη στον μακρύτερο κατάλογο των φοβισμένων.
Φοβισμένος αποσύρθηκε απο την πολιτική. Όλο αυτό τον καιρό ακούγαμε φήμες ότι πήγαν να τον σκοτώσουν και τρόμαξε γι΄αυτό και δεν μιλά. Άλλοι λέγανε ότι απλώς φτιάχνει τον μύθο του καθώς χλαπακιάζει γαρδούμπες και λιάζεται στις πλαζ της Ραφήνας.
Σε κάθε περίπτωση ο Καραμανλής , πέρα απ΄τα σχόλια, υπήρξε μετριοπαθής δεν ήταν ποτέ ερειστικός, και δεν έβαζε ποτέ λάδι στην φωτιά.
Για να βάλει λάδι τώρα θα έχει τους λόγους του.
Είναι κατ΄αρχήν ανηψιός του γερο-Καραμανλή που είπε το περιβόητο «ανήκωμεν εις την Δύσιν».
Αν δεν επικροτούσε την άποψη του ΝΑΙ ήξερε ότι οι ευρωπαίοι θα του καταστρέψουν την υστεροφημία του ενώ ο ίδιος θα εξέθετε τον θείο του.
Ο Καραμανλής λοιπόν ζύγισε την ιστορία και θεώρησε ότι πρέπει να προστατέψει την οικογένεια απέναντι στο παιδί. Και λέγοντας παιδί εννοώ τον ελληνικό λαό.
Ο Καραμανλής δεν μίλησε ποτέ όλα αυτά τα χρόνια για το τι περνάει η ελληνική οικογένεια. Για το πως στέκονται στα πόδια τους οι άνεργοι αυτής της χώρας, οι τόσα εκατομμύρια φτωχοί που δημιούργησαν και οι πολιτικές του.
Ούτε μία δήλωση για την ελληνική οικογένεια. Μόνο την ευρωπαική οικογένεια θέλησε να στηρίξει. Στάθηκε προσοχή στις διαταγές του Σόιμπλε.
Δεν μίλησε όλα αυτά τα χρόνια ούτε αν το έλλειμα είναι δικό του ούτε αν για όλα φταίει ο Παπανδρέου. Να υποθέσουμε όμως ότι για να ψηφίσει όλα όσα πρότεινε ο Παπανδρέου στη βουλή θα έχει κι αυτός λερωμένη την φωλιά του.
Γιατί τα σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά.
Και το ΚΚΕ να κρύβεται κάτω απ΄τα φουστάνια της ιστορίας.
Ανοίγεις τις τηλεοράσεις, πάτας το τηλεκοντρόλ για να αλλάξεις κανάλια και νομίζεις ότι βλέπεις ένα, όπως τότε επί χούντας, που έλεγες πότε θαρθει η δημοκρατία να πατάω και ένα άλλο κουμπί να βλέπω και την άλλη σκέψη.
Ήρθε η δημοκρατία, πατάς τα κουμπιά, η ίδια σκέψη.
Η μεταπολίτευση δίνει τα ρέστα της.
Η Λερναία Ύδρα παλεύει με όλα της τα κεφάλια.
Πόσα σπαθιά να έχεις, πως να πολεμήσεις;
Αυτοί οι ίδιοι ετοιμάζουν υπηρεσιακή κυβέρνηση, με την Ντόρα λένε τα μέχρι τώρα νέα.
Οι συνταξιούχοι στριμωγμένοι για να πάρουν 120 ευρώ.
Ας είναι ήσυχοι. Μόλις πουν το ΝΑΙ θα παίρνουν 120 ευρώ σταθερά αλλά χωρίς να στριμώχνονται. Αυτό σημαίνει το ΝΑΙ.
Απο δω και πέρα μόνο όσοι υπογράφουν τα χαρτιά της οικογενείας θα πρωθυπουργεύουν.
Την Κυριακή πιθανόν να τελειώσουν οριστικά οι εκλεγμένες κυβερνήσεις. Έρχονται οι δοτές.
Η νέα Μακρόνησος θα ανοίξει. Τα κανάλια θα καταβροχθίζουν όποιον αντιλέγει.
Από την άλλη μεριά κι ο Πρωθυπουργός πρέπει να αντιληφθεί ότι πάντα οι εχθροί δεν βρίσκονται απέναντι. Μπορεί να βρίσκονται και μέσα. Μπορεί κάτω απο κάποιους χειρισμούς να κρύβονται άλλα συμφέροντα.
Η ιστορία θα τους ξεσκεπάσει όλους.
Κι απ΄τον Καραμανλή, που το στοιχείο της μη εξουσιομανίας και μη απληστίας που έχει, μου τον κάνει συμπαθή παρ” όλες μου τις αντιρρήσεις, κρατάω την ουσία της παρέμβασης του, που είναι να υπάρξει ηρεμία και όχι εθνικός διχασμός.
Απλά, κάθε φορά που βλέπεις και κάποιον να εγγράφεται στον μακρύ κατάλογο του φόβου αισθάνεσαι άβολα.
Είναι κρίμα η Ελλάδα να κλείσει τις πόρτες της σε μια νέα ζωή.
Ας ξανανέβουν λοιπόν στα καράβια οι υποταγμένοι κι ας φωνάξει ο αρχηγός τους:
Εμπρός της γης οι φοβισμένοι!
Ε, για να διακόψει ο Καραμανλής την σιωπή και τα μπάνια του είναι αξιοπρόσεκτο όπως και να το δεις...
Ιδιαιτέρως όταν επί τόσα χρόνια ακολουθεί την καριέρα του μουγγού σοφού, του Βούδα, που αν ξεσταυρώσει τα χέρια του το κάνει μόνο και μόνο για να αρπάξει κανα κοψίδι.
Δεν μίλησε για το πρώτο μνημόνιο, το υπέγραψε σιωπηλά, αθορύβως υπέγραψε και το δεύτερο ενώ άφησε να πλανάται από τους «κύκλους» που πρόσκεινται σ΄αυτόν, πως όταν έρθει η ώρα θα παρέμβει να μας σώσει.
Είναι φαίνεται κοινό χαρακτηριστικό των Καραμανλήδων ότι κάποια στιγμή στην ιστορία παίρνουν απόσταση, πάνε σε ένα Παρίσι ή σε μία Ραφήνα, παίρνουν φόρα και ξανάρχονται.
Δεν μας είχαν πει βεβαίως απο τι θα μας σώσει ο νεότερος Καραμανλής.
Το μάθαμε με τούτη την παρέμβαση. Θα μας σώσει απ΄την προοπτική της χώρας να ζήσει έξω απ΄τα μνημόνια.
Ο Καραμανλής, γνήσιο τέκνο κι αυτός της μεταπολίτευσης, υπερασπίστηκε τον μόνο δρόμο της υποταγής. Δέχτηκε όλους τους εκβιασμούς των ευρωπαίων και μίλησε με λόγια υποστηρικτικά για την μεγάλη ευρωπαική οικογένεια.
Ωραία λοιπόν! Ποιός είναι ο ρόλος μας σ΄αυτή την οικογένεια; Εμείς τι θέση έχουμε;
Αν έχεις ένα παιδί και το χτυπάς, το βιάζεις, το εξευτελίζεις, το βασανίζεις όλη μέρα, σίγουρα αυτό δεν παύει να είναι παιδί σου.
Όταν το παιδί αυτό τολμήσει να πει «σταμάτα να με χτυπάς! σταμάτα να με βασανίζεις, άσε με να ζήσω και να δουλέψω», τότε το παιδί αυτό φαντάζομαι ότι είναι ανάγωγο και βάζει σε κίνδυνο την ευρωπαική και τίμια οικογένεια.
Κάπως έτσι να υποθέσω;
Ο Καραμανλής δεν προσετέθη απλώς στον μακρύ κατάλογο των «υπευθύνων» της χώρας.
Προσετέθη στον μακρύτερο κατάλογο των φοβισμένων.
Φοβισμένος αποσύρθηκε απο την πολιτική. Όλο αυτό τον καιρό ακούγαμε φήμες ότι πήγαν να τον σκοτώσουν και τρόμαξε γι΄αυτό και δεν μιλά. Άλλοι λέγανε ότι απλώς φτιάχνει τον μύθο του καθώς χλαπακιάζει γαρδούμπες και λιάζεται στις πλαζ της Ραφήνας.
Σε κάθε περίπτωση ο Καραμανλής , πέρα απ΄τα σχόλια, υπήρξε μετριοπαθής δεν ήταν ποτέ ερειστικός, και δεν έβαζε ποτέ λάδι στην φωτιά.
Για να βάλει λάδι τώρα θα έχει τους λόγους του.
Είναι κατ΄αρχήν ανηψιός του γερο-Καραμανλή που είπε το περιβόητο «ανήκωμεν εις την Δύσιν».
Αν δεν επικροτούσε την άποψη του ΝΑΙ ήξερε ότι οι ευρωπαίοι θα του καταστρέψουν την υστεροφημία του ενώ ο ίδιος θα εξέθετε τον θείο του.
Ο Καραμανλής λοιπόν ζύγισε την ιστορία και θεώρησε ότι πρέπει να προστατέψει την οικογένεια απέναντι στο παιδί. Και λέγοντας παιδί εννοώ τον ελληνικό λαό.
Ο Καραμανλής δεν μίλησε ποτέ όλα αυτά τα χρόνια για το τι περνάει η ελληνική οικογένεια. Για το πως στέκονται στα πόδια τους οι άνεργοι αυτής της χώρας, οι τόσα εκατομμύρια φτωχοί που δημιούργησαν και οι πολιτικές του.
Ούτε μία δήλωση για την ελληνική οικογένεια. Μόνο την ευρωπαική οικογένεια θέλησε να στηρίξει. Στάθηκε προσοχή στις διαταγές του Σόιμπλε.
Δεν μίλησε όλα αυτά τα χρόνια ούτε αν το έλλειμα είναι δικό του ούτε αν για όλα φταίει ο Παπανδρέου. Να υποθέσουμε όμως ότι για να ψηφίσει όλα όσα πρότεινε ο Παπανδρέου στη βουλή θα έχει κι αυτός λερωμένη την φωλιά του.
Γιατί τα σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά.
Και το ΚΚΕ να κρύβεται κάτω απ΄τα φουστάνια της ιστορίας.
Ανοίγεις τις τηλεοράσεις, πάτας το τηλεκοντρόλ για να αλλάξεις κανάλια και νομίζεις ότι βλέπεις ένα, όπως τότε επί χούντας, που έλεγες πότε θαρθει η δημοκρατία να πατάω και ένα άλλο κουμπί να βλέπω και την άλλη σκέψη.
Ήρθε η δημοκρατία, πατάς τα κουμπιά, η ίδια σκέψη.
Η μεταπολίτευση δίνει τα ρέστα της.
Η Λερναία Ύδρα παλεύει με όλα της τα κεφάλια.
Πόσα σπαθιά να έχεις, πως να πολεμήσεις;
Αυτοί οι ίδιοι ετοιμάζουν υπηρεσιακή κυβέρνηση, με την Ντόρα λένε τα μέχρι τώρα νέα.
Οι συνταξιούχοι στριμωγμένοι για να πάρουν 120 ευρώ.
Ας είναι ήσυχοι. Μόλις πουν το ΝΑΙ θα παίρνουν 120 ευρώ σταθερά αλλά χωρίς να στριμώχνονται. Αυτό σημαίνει το ΝΑΙ.
Απο δω και πέρα μόνο όσοι υπογράφουν τα χαρτιά της οικογενείας θα πρωθυπουργεύουν.
Την Κυριακή πιθανόν να τελειώσουν οριστικά οι εκλεγμένες κυβερνήσεις. Έρχονται οι δοτές.
Η νέα Μακρόνησος θα ανοίξει. Τα κανάλια θα καταβροχθίζουν όποιον αντιλέγει.
Από την άλλη μεριά κι ο Πρωθυπουργός πρέπει να αντιληφθεί ότι πάντα οι εχθροί δεν βρίσκονται απέναντι. Μπορεί να βρίσκονται και μέσα. Μπορεί κάτω απο κάποιους χειρισμούς να κρύβονται άλλα συμφέροντα.
Η ιστορία θα τους ξεσκεπάσει όλους.
Κι απ΄τον Καραμανλή, που το στοιχείο της μη εξουσιομανίας και μη απληστίας που έχει, μου τον κάνει συμπαθή παρ” όλες μου τις αντιρρήσεις, κρατάω την ουσία της παρέμβασης του, που είναι να υπάρξει ηρεμία και όχι εθνικός διχασμός.
Απλά, κάθε φορά που βλέπεις και κάποιον να εγγράφεται στον μακρύ κατάλογο του φόβου αισθάνεσαι άβολα.
Είναι κρίμα η Ελλάδα να κλείσει τις πόρτες της σε μια νέα ζωή.
Ας ξανανέβουν λοιπόν στα καράβια οι υποταγμένοι κι ας φωνάξει ο αρχηγός τους:
Εμπρός της γης οι φοβισμένοι!
www.altsantiri.gr
για την αντιγραφή
Αντώνης Δ. Μάντζιος, οικονομολόγος
για την αντιγραφή
Αντώνης Δ. Μάντζιος, οικονομολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου