βουτιά των τιμών του πετρελαίου, θα μπορούσε να επιχειρήσει να ανακτήσει τον έλεγχο μειώνοντας την παραγωγή, αλλά έτσι θα παραχωρήσει μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς στις αμερικανικές βιομηχανίες σχιστολιθικού πετρελαίου. Σύμφωνα με την Goldman Sachs, η εναλλακτική, το να περιμένει δηλαδή ο ΟΠΕΚ να δει εάν η πτώση των τιμών ανακόπτει την εκρηκτική ανάπτυξη που έχει γνωρίσει η αμερικανική βιομηχανία σχιστολιθικών, θα έθετε μια «νέα τάξη πραγμάτων στο πετρέλαιο», στην οποία οι τιμές θα καθορίζονταν από τις βιομηχανίες άντλησης στο Τέξας και στη Βόρεια Ντακότα.
Οι εκτιμήσεις του ΟΠΕΚ κατατείνουν στο συμπέρασμα πως το μερίδιό του στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου θα έχει μειωθεί στο 37% έως το 2017 από το 40% στο οποίο ανερχόταν το περασμένο έτος. Στην περίπτωση αυτή θα βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 25 και πλέον ετών και σαφώς κάτω από το ρεκόρ του 54% στο οποίο είχε εκτιναχθεί το 1973. Σύμφωνα με τον Βάινμπεργκ, πρέπει να μειώσει την παραγωγή κατά ένα εκατομμύριο βαρέλια την ημέρα, στο ενάμισι εκατ. βαρέλια την ημέρα, προκειμένου να εξαλείψει το πλεόνασμα προσφοράς και να τονώσει τις τιμές. Μια μείωση αυτής της κλίμακας θα συρρικνώσει την παραγωγή του καρτέλ στα χαμηλότερα επίπεδα από το 2011, σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg. Σημειωτέον ότι τον Οκτώβριο ο ΟΠΕΚ παρήγαγε 31 εκατ. βαρέλια την ημέρα, υπερβαίνοντας κατά 3,3% τον στόχο των 30 εκατ. βαρελιών.
Ο Χάρι Τσιλινγκούριαν, αναλυτής της ΒΝΡ Paribas, υποστηρίζει πως πολλά από τα μέλη του ΟΠΕΚ δεν εξετάζουν καν την προοπτική να αφήσουν το πετρέλαιο να υποχωρήσει σε επίπεδο που θα υπονομεύσει την παραγωγή σχιστολιθικών στις ΗΠΑ, προκειμένου να διατηρήσει το μερίδιο αγοράς του. Μια τέτοια στρατηγική θα προϋπέθετε τη διατήρηση του Brent γύρω στα 70 δολάρια το βαρέλι για παρατεταμένη περίοδο, αλλά το επίπεδο αυτό είναι υπερβολικά χαμηλό για τα περισσότερα μέλη του ΟΠΕΚ. Οπως ανέφερε σε σχετική έκθεσή του το ΔΝΤ, με τις υπάρχουσες τιμές μόνον το Κουβέιτ, το Κατάρ και τα Αραβικά Εμιράτα θα έχουν αρκετά κέρδη για να ισοσκελίσουν τους προϋπολογισμούς τους, ενώ Ιράν, Ιράκ και Αλγερία χρειάζονται μια τιμή της τάξεως τουλάχιστον των 100 δολαρίων το βαρέλι. Οπως, όμως, επισημαίνει ο Ολε Σλοτ Χάνσεν, αναλυτής της Saxo Bank, υπάρχει ο κίνδυνος οι παραγωγοί στην Αμερική να αντιδράσουν στη μείωση των τιμών επινοώντας φθηνότερους τρόπους για τον εντοπισμό και την παραγωγή πετρελαίου, οπότε η παραγωγή των σχιστολιθικών θα εξακολουθήσει να αυξάνεται με χαμηλότερες τιμές. Ηδη από το 2012 το κόστος της παραγωγής έχει μειωθεί κατά 30 δολάρια το βαρέλι, σύμφωνα με τον Ανταμ Λόνγκσον, αναλυτή της Morgan Stanley.
Ανάμεσα στα 12 μέλη του ΟΠΕΚ επικρατεί διχογνωμία για το ποια πρέπει να είναι η αντίδραση στη βουτιά του πετρελαίου. Σύμφωνα με τον Σαμίρ Καμάλ, εκπρόσωπο της Λιβύης στο καρτέλ, ο ΟΠΕΚ πρέπει να μειώσει συλλογικά την παραγωγή του στα 29,5 εκατ. βαρέλια την ημέρα. Ο υπουργός Οικονομικών του Ισημερινού, Φάουστο Ερέρα, αναφέρει πως η κυβέρνησή του συνεργάζεται με τη Βενεζουέλα και άλλα μέλη του ΟΠΕΚ με σκοπό τη βελτίωση των τιμών. Ο υπουργός Πετρελαίου του Κουβέιτ, Αλίο αλ Ομέρ, δεν πιστεύει πως θα υπάρξει μείωση της προσφοράς και προβλέπει πως οι τιμές θα σταθεροποιηθούν όταν η αγορά απορροφήσει το πλεόνασμα παραγωγής. Τον Σεπτέμβριο ο ομόλογός του της Σαουδικής Αραβίας, Αλί αλ Ναϊμί, δήλωσε πως δεν συντρέχει λόγος για μια έκτακτη σύνοδο του ΟΠΕΚ με αντικείμενο την πτώση των τιμών καθώς οι τιμές «πάντα παρουσιάζουν διακυμάνσεις και αυτό είναι φυσιολογικό».
Την τελευταία φορά που υπήρξε ανάλογη αδυναμία να επιτευχθεί συναίνεση, τον Ιούνιο του 2011, διατηρήθηκε αμετάβλητος ο στόχος της παραγωγής.
Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου