Γιώργος Κουρούνης: Ο Έλληνας ερευνητής που «βούτηξε» στην Πύλη της Κολάσεως

Πριν από περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες, ένας ανοικτός, φλογερός κρατήρας άνοιξε στην έρημο του βόρειου Τουρκμενιστάν, πιθανόν ως αποτέλεσμα μιας ατυχούς γεώτρησης.

Ο κρατήρας Νταρβάτζα, ευρύτερα γνωστός ως... η «Πύλη της Κολάσεως», καίει ακόμα και σήμερα, δημιουργώντας μια μοναδική εικόνα σε ένα κατά τα άλλα άγονο τοπίο.

Οι λεπτομέρειες σχετικά με την προέλευση του κρατήρα είναι αποσπασματικές. Σύμφωνα με την κρατούσα ιστορία οι Σοβιετικοί επιστήμονες που έβαλαν φωτιά για να κάψουν δηλητηριώδη αέρια κάτω από μια εξέδρα γεώτρησης οδήγησε σε κατάρρευση του εδάφους. Ίσως όμως οι επιστήμονες υποτίμησαν την ποσότητα των καυσίμων που βρισκόταν κάτω από το Τουρκμενιστάν, το οποίο διαθέτει το έκτο μεγαλύτερο απόθεμα φυσικού αερίου στον κόσμο.

Τον Νοέμβριο του 2013, ο εξερευνητής Γιώργος Κουρούνης, σε μια αποστολή που χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από το National Geographic, έγινε ο πρώτος άνθρωπος που μπήκε μέσα στον κρατήρα για να τον φωτογραφήσει. Το ύψος της Πύλης της Κολάσεως φτάνει τα 69 μέτρα και το πλάτος της 30 μέτρα.

Στο κάτω μέρος συνέλεξε δείγματα εδάφους, ώστε να ερευνηθεί αν η ζωή μπορεί να επιβιώσει σε αυτές τις σκληρές συνθήκες-και ίσως ρίξει φως σχετικά με το αν η ζωή θα μπορούσε να επιβιώσει παρόμοιες συνθήκες κάπου αλλού στο σύμπαν.

Μιλώντας στη σειρά του National Geographic Channel με τίτλο «Die Trying», ο Κουρούνης περιέγραψε την «βουτιά» ως οδυνηρή. «Ο τόπος πάντα με γοήτευε. Η ιστορία πίσω από το πώς δημιουργήθηκε περιβαλλόταν από μυστήριο και δεν υπάρχει άλλο μέρος σαν αυτό στη Γη. Είναι πολύ μοναδικό, δεδομένου ότι δεν υπάρχει άλλο μέρος όπου το μεθάνιο να φλέγεται και να εκτοξεύεται από το έδαφος σε υψηλή πίεση. Είναι συναρπαστικό, είναι εντυπωσιακό, και υπάρχουν πολλά που μπορούμε να μάθουμε για αυτόν τον τόπο», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Η αποστολή διήρκησε περίπου ενάμιση χρόνο, μέχρι η ομάδα του Κουρούνη να πάρει τις σχετικές άδειες και να προετοιμάσει τον τρόπο δράσης. Πριν τη βουτιά στην «Πύλη της Κολάσεως» χρειάστηκαν πολλές πρακτικές ασκήσεις μέσα σε ένα φαράγγι, με τον Κουρούνη να φορά τον πλήρη εξοπλισμό που θα τον προστάτευε από τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες.

«Όταν κοιτάζεις αρχικά τον κρατήρα, είναι σαν σκηνή από μια ταινία επιστημονικής φαντασίας. Έχεις αυτή την τεράστια, αχανή έρημο και ύστερα εμφανίζεται μπροστά σου ένας φλεγόμενος λάκκος» αναφέρει ο Κουρούνης και συμπληρώνει πως όταν στέκεσαι απ' έξω νιώθεις ένα ωστικό κύμα θερμότητας που είναι τόσο έντονο που δεν μπορείς καν να στραφείς προς τη φορά του ανέμου.

Δείτε τις εντυπωσιακές φωτογραφίες του National Geographic :