Ανακοινώνοντας κάθε τόσο νέα ονόματα για τα...
ψηφοδέλτιά τους, προσπαθούν να αποφύγουν την επί της ουσίας τοποθέτηση για το αν, πώς και με ποια μέσα θα υλοποιηθούν, αν εκλεγούν, οι υποσχέσεις που δίνουν προς τους δημότες για να τους ψηφίσουν. Οι υποσχέσεις πως θα λύσουν προβλήματα και θα αναπτύξουν την περιοχή χωρίς να τεκμηριώνουν και να μας εξηγούν πώς και με ποια μέσα θα τα καταφέρουν δεν έχουν καμία απολύτως αξία και επιβεβαιώνουν το γνωστό σκηνικό υφαρπαγής ψήφων των τελευταίων δεκαετιών μέσω των υποσχέσεων χωρίς αντίκρισμα. Από αυτή την τακτική τους αυτό που αποκαλύπτεται είναι πως δεν είναι διατεθειμένοι να υπηρετήσουν τον τόπο και τους δημότες των οποίων ζητούν την ψήφο, αλλά κομματικά, προσωπικά και επιχειρηματικά συμφέροντα στη βάση κομματικών συγγενειών, κομματικών συνδιαλλαγών και προσωπικών υπολογισμών που προσπαθούν μάταια να κρατήσουν στο σκοτάδι.
Επειδή επιμένουν να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν αποφεύγοντας την ουσία, επαναφέρω το κείμενο που δημοσίευσα πριν δέκα μέρες και τους προκαλώ να τοποθετηθούν σ’ αυτά που πρέπει να τοποθετηθούν. Αυτή είναι η συζήτηση που πρέπει να γίνει! Θα την τολμήσουν;
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου κι εμείς (μέρος δεύτερο)
«Αλήθεια», «Αλλαγή Πορείας», «Ολύμπια Συμμαχία», «Συνδυασμός Ευθύνης», οι τέσσερις αυτοί συνδυασμοί διεκδικούν την ψήφο των Δημοτών του Δήμου Δίου-Ολύμπου στις εκλογές του Μαΐου υποσχόμενοι την επίτευξη κάποιων στόχων με τους οποίους κανείς φυσικά δεν θα είχε αντίρρηση. Υπόσχονται πως θα βελτιώσουν την κατάσταση στην καθαριότητα, ύδρευση, αποχέτευση, ανακύκλωση, φωτισμό, στάθμευση, μέριμνα, περιβάλλον, οδοποιία, άρδευση, πως θα αξιοποιήσουν τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, πως θα ενισχύσουν την αγροτική και την τουριστική ανάπτυξη και γενικότερα την ανάπτυξη της περιοχής, αναδιατυπώνοντας ευσεβείς πόθους χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να εξηγήσουν αν και πώς και με ποια μέσα μπορούν να τα καταφέρουν. Οι καλές τους προθέσεις, η τιμιότητά τους, η ορμή της νεότητας που διαθέτουν κάποιοι από αυτούς και η εμπειρία που επικαλούνται κάποιοι άλλοι αρκούν; Δεν είναι αυτονόητο πως οι καλές προθέσεις για την επίτευξη των στόχων αυτών πρέπει να βασίζονται στα αντικειμενικά δεδομένα της σημερινής κατάστασης της χώρας και της περιοχής μας και φυσικά να λαμβάνουν υπόψη και να εξηγούν πώς αξιολογούν και τι στάση θα κρατήσουν για τη γενικότερη, αλλά και σε τοπικό επίπεδο προωθούμενη από την κεντρική κυβέρνηση πολιτική; Θα στηρίξουν και θα υλοποιήσουν την κυβερνητική πολιτική, γιατί εκτιμούν πως είναι ευεργετική για την Τοπική Διοίκηση ή αντίθετα θα κινηθούν για την ανατροπή της, γιατί εκτιμούν πως βλάπτει; Μήπως εκτιμούν πως δεν τους αφορούν αυτά που προωθούν οι κυβερνήσεις και πως μπορούν να πετύχουν τους στόχους τους χωρίς να λαμβάνουν υπόψη όσα συμβαίνουν και τις πολιτικές που προωθούνται; Γιατί δεν μιλούν γι όλα αυτά; Γιατί δεν λένε τίποτα για να εξηγήσουν πώς και με ποια μέσα θα βελτιώσουν για παράδειγμα την κατάσταση στην καθαριότητα ή πώς και με ποια μέσα θα ενισχύσουν την αγροτική ανάπτυξη;
Και οι τέσσερις παρατάξεις με βάση τα κείμενα και τα άλλα υλικά που έχουν δημοσιεύσει μέχρι τώρα πορεύονται σαν να μη συμβαίνει τίποτα, σαν να είναι η κατάσταση όπως ήταν πριν δέκα χρόνια, σαν να μην υπάρχουν τόσοι άνεργοι, σαν να μην κλείνουν τα μαγαζιά, σαν να μην περιορίστηκαν δραστικά οι μισθοί και οι συντάξεις, σαν να μην έχουν συρρικνωθεί καθοριστικά οι δημόσιες δαπάνες για την Τοπική Διοίκηση, την Υγεία, την Εκπαίδευση και τον Πολιτισμό, σαν να μην έχουν υποβαθμιστεί ήδη οι παρεχόμενες από τους Δήμους υπηρεσίες λόγω της κυβερνητικής πολιτικής της μείωσης των δημοσίων δαπανών, των απολύσεων, του περιορισμού του δημόσιου τομέα. Σε μια τέτοια κατάσταση που ζούμε, όπου για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους αγρότες, τους επαγγελματίες, τους νέους όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο είναι δυνατόν οι τέσσερις αυτές παρατάξεις να ισχυρίζονται πως μέσα σε ένα περιβάλλον όπου όλα όσα αφορούν τον λαό υποβαθμίζονται αυτοί θα φέρουν την αναβάθμιση και θα αναπτύξουν τον τόπο; Πώς και με ποια μέσα θα τα καταφέρουν; Μπορούν να κάνουν θαύματα; Όταν για παράδειγμα δεν διατίθενται χρήματα για να αυξηθούν οι μισθοί που ιδιαίτερα για τους νέους δεν επαρκούν για να ζήσεις και να κάνεις οικογένεια, είναι δυνατόν να διατεθούν χρήματα για να αντιμετωπιστεί «όπως μας αξίζει», όπως λένε αυτές παρατάξεις, το «αυτονόητο» πρόβλημα της καθαριότητας στους Δήμους;
Οι υποσχέσεις τους για τη λύση των προβλημάτων της καθημερινότητας και την ενίσχυση της αγροτικής ανάπτυξης και του τουρισμού θα είχαν αξία μόνο αν συνοδεύονταν έστω από κάποιες νύξεις για το πώς και με τι μέσα θα πραγματοποιηθούν και φυσικά παραμένει το ερώτημα, γιατί αυτά που υπόσχονται δεν έγιναν ήδη εδώ και δύο ας πούμε δεκαετίες. Αυτές τις εκλογές περίμεναν οι υποψήφιοι αυτών των παρατάξεων είτε ως συμπολίτευση, είτε ως αντιπολίτευση, είτε ως απλοί πολίτες για να προωθήσουν και να υποβάλουν τις προτάσεις τους για την «ανάπτυξη» στον τόπο τους; Τώρα ανακάλυψαν τη βελτίωση της καθημερινότητας, την ανάπτυξη του τουρισμού και της αγροτικής οικονομίας και το σχεδιασμό ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου; Μήπως για πολλούς από αυτούς το αμαρτωλό παρελθόν που αποκηρύσσουν με τον ισχυρισμό πως θα κάνουν τώρα ένα νέο ξεκίνημα είναι το δικό τους παρελθόν;
Η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς εκ μέρους των τεσσάρων αυτών παρατάξεων για το πώς και με τι μέσα θα βελτιώσουν την κατάσταση στο Δήμο αποκαλύπτει πως αυτά που λένε περί ανεξαρτησίας τους από τα κόμματα στα οποία ανήκαν και ανήκουν και τώρα είναι κούφια λόγια. Το γεγονός πως δεν αισθάνονται την ανάγκη να αναφερθούν στο πώς και στα μέσα με τα οποία θα υλοποιήσουν τις υποσχέσεις τους και θα πετύχουν τους στόχους τους δείχνει πως αποδέχονται τους τρόπους και τα μέσα που προτείνουν τα κόμματα στα οποία ανήκει ο καθένας τους και δεν χρειάζονται δικά τους προγράμματα. Αν εξηγούσαν στους Δημότες πώς και με ποια μέσα θα προχωρήσουν αν τους ψηφίσουν, τότε όλοι θα καταλάβαιναν πως τα μέσα αυτά ταυτίζονται με την πολιτική των κομμάτων που ουσιαστικά στηρίζουν και στηρίζονται από αυτά και επομένως πως είναι διατεθειμένοι να υλοποιήσουν την κυβερνητική πολιτική ή την πολιτική τους Κόμματος στο οποίο ανήκουν. Με άλλα λόγια, δεν μπορούν να κρύψουν πως παρά τις διακηρύξεις τους πως είναι ανεξάρτητοι είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένοι και εξαρτημένοι από τα κόμματα στα οποία ανήκουν. Το γεγονός δε πως τα ψηφοδέλτιά τους συγκροτούνται χωρίς να έχουν δημοσιοποιήσει προγράμματα παρά μόνο γενικόλογους στόχους που εκφράζουν ευσεβείς πόθους συνηγορεί στη διαπίστωση πως η συγκρότηση των ψηφοδελτίων δεν γίνεται στη βάση αρχών και συγκεκριμένων προτάσεων, αλλά στη βάση κομματικών συγγενειών, κομματικών συνδιαλλαγών και προσωπικών υπολογισμών, ενώ κατά τα άλλα αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας τα κόμματα για να δείξουν την ανεξαρτησία τους.
Ας τα δούμε όλα αυτά με ένα παράδειγμα, την καθαριότητα. Οι υπηρεσίες καθαριότητας των Δήμων υποβαθμίστηκαν ήδη λόγω της κυβερνητικής πολιτικής της συρρίκνωσης της χρηματοδότησης, των απολύσεων, της χρησιμοποίησης εποχιακού προσωπικού, του περιορισμού του Δημόσιου Τομέα. Η κατάσταση θα επιδεινωθεί στο προσεχές μέλλον, γιατί θα περιοριστούν οι δυνατότητες συντήρησης, επισκευής και αντικατάστασης των απορριμματοφόρων καθώς και η επάρκεια του απαραίτητου προσωπικού. Μέσα στο πλαίσιο αυτό για να αντιμετωπίσουν οι νέες δημοτικές αρχές το πρόβλημα της καθαριότητας έχουν μία και μόνη επιλογή, που τους προσφέρεται από την κυβερνητική πολιτική, να παραχωρήσουν την υπηρεσία καθαριότητας σε ιδιώτες έναντι των ανταποδοτικών τελών που εισπράττονται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Αυτόν τον τρόπο βρήκαν οι κυβερνήσεις και οι υποστηριχτές τους στους Δήμους για να κατοχυρώσουν την «οικονομική αυτοτέλεια» και την περικοπή της χρηματοδότησης της Τοπικής Διοίκησης από την Πολιτεία και με αυτόν τον τρόπο θα κληθούν οι δημότες να πληρώσουν όχι μόνο για τα κέρδη των εταιριών, αλλά και για τη διαφορά που θα απαιτήσουν οι ιδιωτικές εταιρίες για να βελτιώσουν την ήδη υποβαθμισμένη καθαριότητα, πράγμα που σημαίνει πως θα κληθούμε να πληρώσουμε αυξημένα τέλη μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Με άλλα λόγια, υλοποιείται η πολιτική της «ανταποδοτικότητας» των υπηρεσιών, που σημαίνει πως κάθε παρεχόμενη υπηρεσία την πληρώνουν οι δημότες και βεβαίως υλοποιείται και η κεντρική κυβερνητική πολιτική του περιορισμού του Δημόσιου Τομέα, το «λιγότερο κράτος». Αυτός λοιπόν είναι ο τρόπος που αποδέχονται ουσιαστικά οι τέσσερις παρατάξεις για να λύσουν όχι μόνο το πρόβλημα της καθαριότητας, αλλά και όλα τα προβλήματα των Δήμων που ισχυρίζονται πως θα αντιμετωπίσουν, γι αυτό και αποφεύγουν να δημοσιοποιήσουν τους τρόπους και τα μέσα που θα χρησιμοποιήσουν για να υλοποιήσουν τους στόχους τους.
Τα ευρωπαϊκά προγράμματα και τα ευρωπαϊκά κονδύλια που ισχυρίζονται οι παρατάξεις αυτές πως θα αξιοποιήσουν, προωθούν την ανάπτυξη με βάση τις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι η ανάπτυξη των εταιριών, η ανταγωνιστικότητα τους, η «εξωστρέφεια», οι νέες τεχνολογίες και οι καινοτομίες. Οι προτεραιότητες αυτές ευνοούν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, απαιτούν την προσαρμογή στις δικές τους πολιτικές και δεν έχουν σχέση με την ανάπτυξη του κάθε τόπου με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τις ιδιαίτερες παραγωγικές του δυνατότητες. Από αυτή την αναντιστοιχία πηγάζουν και οι δυσκολίες απορρόφησης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ. Τα κονδύλια αυτά δεν δίνονται εν λευκώ για να υπηρετήσουν οι Δήμοι τις δικές τους προτεραιότητες και τις δικές τους επιλογές. Αντίθετα, δίνονται με προϋποθέσεις, ώστε να προσαρμοστούν οι επιλογές των Δήμων στην πολιτική και τις επιλογές που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ας μην επικαλούνται λοιπόν οι παρατάξεις αυτές πως θα λύσουν τα προβλήματα και θα αναπτύξουν τον τόπο με τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΕΣΠΑ, τα κονδύλια αυτά δίνονται στο βαθμό που θα ενισχύσουν ιδιωτικά συμφέροντα και κέρδη.
Στο περιβάλλον και στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν από τις κυβερνητικές και ευρωπαϊκές πολιτικές, οι τοπικές αρχές που θα εκλεγούν δεν διαθέτουν ουσιαστικά μέσα για να στηρίξουν την αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους δημότες και να αναπτύξουν τις παραγωγικές δυνατότητες της περιοχής. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να περιορίσουν ακόμα περισσότερο τις πάγιες παρεχόμενες υπηρεσίες μεταφέροντας τους αντίστοιχους πόρους για την ενίσχυση των κερδών ιδιωτικών συμφερόντων. Αυτό το νόημα έχουν «προτάσεις» όπως η προσέλκυση τουριστών, η προσέλκυση επενδύσεων, η διεθνής προβολή των αγροτικών προϊόντων και άλλα. Αυτά γίνονταν, γίνονται και από την άποψη των λαϊκών συμφερόντων πρέπει να γίνονται με δαπάνες των ίδιων των ιδιωτικών συμφερόντων που ενδιαφέρονται για τη δική τους ανάπτυξη και τη βελτίωση των κερδών τους. Η προβολή τέτοιων «προτάσεων» από τους υποψηφίους για την τοπική αυτοδιοίκηση αποκαλύπτει την ανομολόγητη πρόθεσή τους να μεταφέρουν πόρους της τοπικής διοίκησης, και όσα έχουν απομείνει από την κρατική χρηματοδότηση, στον ιδιωτικό τομέα. Με άλλα λόγια τζάμπα λεφτά και δωρεάν επιδότηση κερδών προς τα επιχειρηματικά ιδιωτικά συμφέροντα σε βάρος των δημοτών, δηλαδή πλήρης προσαρμογή στις πολιτικές των κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα και αυτά είναι τα «προγράμματα» των παρατάξεων που ζητούν την ψήφο μας. Αυτά που θέλουν να προωθήσουν είναι αυτά που θέλουν να προωθήσουν οι κυβερνήσεις, το αστικό σύστημα και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Θέλουν με άλλα λόγια να ενισχύσουν και μέσω της τοπικής αυτοδιοίκησης τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα προσφέροντάς τους πόρους και παραγωγικές δυνατότητες της περιοχής για να ενισχυθούν τα κέρδη τους και η ανταγωνιστικότητά τους. Οι εποχές που μπορούσαν να ισχυριστούν πως η ανάπτυξη των μεγάλων ιδιωτικών εταιριών συνοδεύεται και από την καλυτέρευση της ζωής των εργαζομένων έχουν παρέλθει. Η δραματική μείωση των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα, η ανεργία, η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και όσων κατέκτησαν οι εργαζόμενοι κατά τον εικοστό αιώνα, η συντελούμενη καταστροφή της μεσαίας τάξης και των επαγγελματιών, οι αλλαγές που έγιναν και γίνονται στην αγροτική οικονομία λόγω της συμμετοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποδεικνύουν πως στις σημερινές συνθήκες η ανάπτυξη των μεγάλων ιδιωτικών εταιριών και των επιχειρηματικών ομίλων εδράζονται στην υποβάθμιση και την εξαθλίωση των εργαζομένων, των επαγγελματιών, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, των νέων. Όσο μικρότερους μισθούς δώσουν, όσο περισσότερους επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενους και μικρούς αγρότες εξαλείψουν, τόσο περισσότερο αναπτύσσονται αυτοί.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αγρότες παραγωγοί και οι νέοι δεν έχουν κανένα λόγο να ενισχύσουν αυτές τις πολιτικές και αυτές τις παρατάξεις, ας τους ψηφίσουν μόνο αυτοί που ευνοούνται από αυτές τις πολιτικές, οι μεγάλοι επιχειρηματίες και οι υποτακτικοί τους. Όλοι εμείς οι υπόλοιποι ας ψηφίσουμε αυτούς που θα είναι συμπαραστάτες μας στις προσπάθειες και τους αγώνες που πρέπει να γίνουν και θα αναγκαστούμε να δώσουμε τα επόμενα χρόνια για να αποκρούσουμε την επίθεση που δεχόμαστε, να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε και να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούμαστε ως εργαζόμενοι και παραγωγοί όλου του πλούτου που παράγεται στη χώρα. Ας ψηφίσουμε υπηρετώντας το δικό μας συμφέρον, ας ενισχύσουμε τους συνδυασμούς της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε όλη τη χώρα και στο Δήμο Δίου-Ολύμπου, αυτοί προσφέρουν αυτούς τους συμπαραστάτες και τους αγωνιστές που χρειαζόμαστε, αυτούς πρέπει να ψηφίσουμε.
Προκόπης Κωφός
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Δίου-Ολύμπου με το συνδυασμό της Λαϊκής Συσπείρωσης της υποψήφιας Δημάρχου Κατερίνας Κουρίτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου