Το 3o οικουμενικό μνημόνιο είναι η γέφυρα των δυο προηγούμενων μνημονίων, που τσάκισαν το λαό, που θα τα καταργούσαν οι ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αλλά είναι εδώ, και υπηρετούν τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων, παίρνοντας κρατικό χρήμα και φτηνό ευέλικτο εργατικό δυναμικό. Το 3ο μνημόνιο κάνει ένα βήμα παραπέρα. Ξεπουλά τη λαϊκή περιουσία, για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων. Αυξάνει τους άμεσους και έμμεσους φόρους, μειώνει μισθούς και συντάξεις, καταργεί το ΕΚΑΣ, κατεδαφίζει το ασφαλιστικό σύστημα ώστε να μην μπορούν να πάρουν ποτέ σύνταξη οι εργαζόμενοι, επιβάλει νέα χαράτσια στην υγεία, ενώ παραμένει ο ΕΝΦΙΑ, επιβάλει κεφαλικό φόρο, απελευθερώνει τις απολύσεις, ανατρέπει ότι απέμεινε από τις εργασιακές σχέσεις, κλπ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εξαπάτησε τον λαό όχι μόνο προεκλογικά με το πρόγραμμα-ψίχουλα, αλλά και με το δημοψήφισμα όπου το όχι του λάου έγινε ναι στο τρίτο μνημόνιο.
Η στρατηγική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι ταυτισμένη με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, με την ανταγωνιστικότητα της καπιταλιστικής οικονομίας, για να πληρωθεί το χρέος των μονοπωλίων, για να πάρουν νέα δάνεια που θα τα πληρώνει πάλι ο λαός. Καμία αυταπάτη. Μπαίνουμε σε μια περίοδο μακράς πολιτικής αστάθειας όπου η πλουτοκρατία πάση θυσία θέλει να διαμορφώσει μια κοινωνία με σύγχρονους δούλους, με το μαστίγιο και το καρότο. Π.χ. οι συμμαχίες-κυβερνήσεις αστικών κομμάτων, ο αυταρχισμός, το ψέμα, ο εκβιασμός, ο φόβος, οι παρατρεχάμενοι που δημιουργούν αναχώματα κλπ., με στόχο να μπλοκάρουν κάθε πέταγμα των εργαζομένων προς τα μπρος.
Οι εργαζόμενοι, πρέπει να αποβάλουν τον φόβο και να οικοδομήσουν τη δική τους κοινωνική συμμαχία κόντρα στους κεφαλαιοκράτες και τις κυβερνήσεις τους, ανοίγοντας τον δρόμο για ριζικές αλλαγές. Άμεσα διεκδικούμε: Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα. Κανείς εργαζόμενος κάτω από 751 κατώτερο μισθό. Κάλυψη των απωλειών που είχαμε τα προηγούμενο χρόνια. Κατάργηση των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων. Αποκατάσταση των Σ.Σ.Ε. Ουσιαστική προστασία όλων των ανέργων. Τώρα χρειάζεται οργάνωση, ενιαία δράση στο επίπεδο του κλάδου, της επιχείρησης, της γειτονιάς. Τα σωματεία να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί, να οργανώσουν την πάλη τους προσπερνώντας τον φόβο, τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που ευθύνονται για την κατάσταση που φτάσαμε ως εδώ, ΓΣΣΕ, κυβερνητικό εργοδοτικό συνδικαλισμό. Μαζικά να πυκνώσουν τις γραμμές των σωματείων τους ξεδιπλώνοντας δράση για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα με βάση τις δίκες μας σύγχρονες ανάγκες.
Πλούτος υπάρχει και παράγεται νέος καθημερινά από τους εργαζόμενους. Μόνο που αυτόν τον κρατούν στα χέρια τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Αυτόν τον πλούτο διεκδικούμε. Κανείς μόνος του σε αυτά που έρχονται. Ένας για όλους και όλοι για έναν κόντρα στους εκμεταλλευτές μας και το πολιτικό τους προσωπικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου