Μόλις το 14% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων φοροδιαφεύγει. Άρα ποιοι κλέβουν;

Το υπουργείο οικονομικών σε χθεσινό δελτίο τύπου δημοσίευσε τα αποτελέσματα από το σαφάρι των συνεργείων ελέγχου, τους τελευταίους δύο μήνες, σε τουριστικές και άλλες επιχειρήσεις, στο οποίο καταλήγει ότι σε... σύνολο 19.309 επιχειρήσεων που ελέγχθησαν διαπιστώθηκαν παραβάσεις σε 2.728, δηλαδή σε ποσοστό μόλις 14%. Με δυο λόγια, η συντριπτική πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν έκανε φοροδιαφυγή.

Αλλά η φοροδιαφυγή συνεχίζει να θριαμβεύει στην χώρα. Αν λοιπόν σήμερα οι – σύμφωνα με την κυβέρνηση και τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ – μικρομεσαίοι φοροφυγάδες δεν φοροδιαφεύγουν, ποιοι είναι .......αυτοί που συνεχίζουν να φοροδιαφεύγουν ανενόχλητοι;

Όλοι γνωρίζουμε ότι η χώρα μας έχει το δικό της «1%», που συνεχίζει και εν μέσω κρίσης να πλουτίζει σε βάρος του υπολοίπου 99%, όπως επίσης γνωρίζουμε κάποια ονόματα και αριθμούς για αυτό το «1%», από την παράνομη ή «σύννομη» πλουτιστική του δραστηριότητα.

Αλλά μπορούμε πολύ πιο χειροπιαστά να δούμε την συμπεριφορά των κυβερνώντων απέναντι του και να την συγκρίνουμε με την πληθωρική και επιθετική συμπεριφορά που ασκούν κατά των μικρομεσαίων. Και μπορούμε να το δούμε μέσα από τα στοιχεία που οι ίδιοι οι κυβερνώντες δημοσιεύουν, όπως στους δύο Πίνακες που ακολουθούν.

Πίνακας 1. Στόχοι και αποτελέσματα για ελέγχους και εισπράξεις σε μεγάλες επιχειρήσεις (Πρώτα εξάμηνα 2013 και 2014)

Πίνακας 2. Στόχοι και αποτελέσματα για ελέγχους και εισπράξεις σε φυσικά πρόσωπα μεγάλου πλούτου (Πρώτα εξάμηνα 2013 και 2014)





Και στους δύο Πίνακες, για τις μεγάλες επιχειρήσεις και τον μεγάλο πλούτο, παρατηρούμε ότι οι κυβερνώντες περνούν κάτω από τον ήδη πολύ χαμηλό πήχυ που θέτουν για τους στόχους σχετικά με τον αριθμό των ελέγχων και το ύψος των εισπράξεων. Αν αναλογιστούμε τον συγκριτικά τεράστιο αριθμό εκείνων που θα έπρεπε να ελεγχθούν, τέτοιοι στόχοι και αποτελέσματα ισοδυναμούν πρακτικά με μηδέν εις το πηλίκον. Ειδικά για τον μεγάλο πλούτο, όπου περιλαμβάνονται και οι γνωστές λίστες(εμβάσματα, offshore κλπ) αναφέρεται ότι μόλις 35 υποθέσεις από την «λίστα Λαγκάρντ» βρίσκονται… σε εξέλιξη. Οι κυβερνώντες αποδίδουν την καθυστέρηση σε λόγους υποκειμενικούς οργανωτικής φύσης και λόγους αντικειμενικούς νομικής φύσης.

Σχετικά με τους πρώτους λόγους, στην περίπτωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι κυβερνώντες, όπως οι ίδιοι αναφέρουν, διέθεσαν επί 9 εβδομάδες και για «κάθε εβδομάδα στα συνεργεία ελέγχου 360 υπάλληλους Δ.Ο.Υ. κατά μέσο όρο, ενώ σε 3.233 περιπτώσεις ο έλεγχος των συνεργείων των Δ.Ο.Υ. πραγματοποιήθηκε νυκτερινές ώρες (22:00 έως 06:00 της επόμενης)», καταλήγοντας ότι «Οι έλεγχοι θα συνεχιστούν με την ίδια ένταση και το αμέσως επόμενο διάστημα.». Δεν είναι κραυγαλέα η αντίστοιχη ολιγωρία για τις πραγματικά μεγάλες πηγές του πλούτου;

Σχετικά με τους δεύτερους λόγους, τίποτε ουσιαστικό δεν γίνεται στην κατεύθυνση να αντιμετωπιστούν τα εμπόδια στην εγχώρια νομολογία, ή να ασκηθούν πιέσεις σε διεθνές επίπεδο για την μεγάλη φοροδιαφυγή στους γνωστούς παραδείσους. Αντίθετα οι μικρομεσαίοι, που πλέον αποδεικνύεται ότι φοροδιαφεύγουν σε πολύ μικρό ποσοστό, αντιμετωπίζονται σαν ιθαγενείς προς εξόντωση, ενώ πάνω τους εξαντλείται όλη η αυστηρότητα και ευρηματικότητα του νόμου για να διώκονται και να δημεύονται τα απομεινάρια της περιουσίας τους.

Ναι! Σε αυτό το καθεστώς της ριζωμένης πολιτικής ανηθικότητας και απροκάλυπτης εύνοιας και αδικίας, είναι πολύ πιθανό η Κριστίν Λαγκάρντ να απειλήθηκε ακόμα και για την ζωή της, όπως υποστήριξε σε συνέντευξή της στους Financial Times. Τα γεγονότα μαρτυρούν ότι η λίστα την οποία φρόντισε η ίδια να παραλάβουν οι Ελληνικές Αρχές, πριν … 4 χρόνια, δεν αξιοποιήθηκε ποτέ. Και ήταν η μόνη χώρα που αυτό συνέβη. Και αυτό το γεγονός από μόνο του μπορεί να συνηγορεί στην καταγγελία της.

Και τέλος, αν η εγχώρια σάπια κλεπτοκρατική νομενκλατούρα μπορεί να απειλεί ακόμα και την Κριστίν Λαγκάρντ προκειμένου να μην χάσει τα προνόμιά της, αντιλαμβανόμαστε πόσο διαρκής και πραγματικά αιματηρός αγώνας χρειάζεται για να αποκατασταθεί η δημοκρατία και η δικαιοσύνη στην χώρα για να ανασάνει και να αρχίσει πάλι να δημιουργεί κάθε Έλληνας φορολογούμενος πολίτης και οικογένεια.

Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο. Η καμπάνα στην χώρα χτυπά για αυτούς που παρότι είχαν και έχουν πολλά δεν πλήρωσαν και δεν πληρώνουν συγκριτικά τίποτε. Αλλά οι σημερινοί κυβερνώντες προφασίζονται δόλια τους κουφούς. Και αυτό πρέπει να αλλάξει.