Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

Οι εκβιασμοί με το δημοψήφισμα στην Ελλάδα και τα δάκρυα της Μέρκελ

Πρόκειται για το πρώτο μέρος μιας σειράς ρεπορτάζ, που αποκαλύπτουν το παρασκήνιο στη συνάντηση των Καννών, στο περιθώριο της συνόδου κορυφής των G-20 το 2011, μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ Μπ. Ομπάμα, της Γαλλίας Ν. Σαρκοζί, της καγκελαρίου Α. Μέρκελ, του προέδρου της...
Κομισιόν Ζ. Μπαρόζο, και άλλων Ευρωπαίων ηγετών, στη σκιά του χρέους για τη διάσωση των τραπεζών και του ευρώ.

Οπως δημοσιεύουν οι FT η νευρικότητα ήταν διάχυτη, η κατάσταση ήταν ιδιαίτερα έντονη. Είχε ακόμα και κλάματα από τη Γερμανίδα Καγκελάριο.

«Προς κατάπληξη σχεδόν όλων στην αίθουσα, η Άγγελα Μέρκελ άρχισε να κλαίει. "Das ist nicht fair". Αυτό δεν είναι δίκαιο, είπε οργισμένη η Γερμανίδα καγκελάριος με τα μάτια της να βουρκώνουν. "Ich bringe mich nicht selbst um". Δεν θα αυτοκτονήσω. Για όσους ήταν μάρτυρες αυτού του ξεσπάσματος στη μικρή αίθουσα συνεδριάσεων στο γαλλικό παραθαλάσσιο θέρετρο των Καννών, ήταν αρκετά σοκαριστικό να βλέπουν τον πιο ισχυρό ηγέτη της Ευρώπης με το μεγαλύτερο συναισθηματικό έλεγχο να ξεσπά σε δάκρυα.

Οι παρευρισκόμενοι όμως μεταφέρουν ότι η σκηνή ήταν ακόμη πιο αξιοσημείωτη για τους δύο άνδρες που είχαν προκαλέσει την οργή της: ο ένας καθόταν δίπλα της, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, και ο άλλος στην άλλη άκρη του τραπεζιού, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα. Ήταν το χειρότερο σημείο σε μία "βάναυση" νύχτα γεμάτη αλληλοκατηγορίες, την οποία ένας εκ των παρευρισκόμενων θυμάται ως το ναδίρ στην τριετή κρίση της ευρωζώνης» σημειώνεται στο δημοσίευμα.



Επίσης, εκτενείς αναφορές καταγράφονται και στην υπόθεση της διενέργειας δημοψηφίσματος στην Ελλάδα, τους εκβιασμούς των ισχυρών και το κύμα απεργιών που συγκλόνιζε την Ελλάδα, γεγονότα τα οποία οδήγησαν στην πτώση της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου. Στη συνέχεια η κυβέρνηση Παπαδήμου είχε την ίδια τύχη για να τη διαδεχθεί η συγκυβέρνηση Σαμαρά, που μήνα το μήνα έχανε δυνάμεις, ξεκινώντας τρικομματική, μετά ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τώρα μπροστά στις κάλπες στριμωγμένη (οικονομικά και πολιτικά) δοκιμάζεται σε παρόμοιες Συμπληγάδες.

«Η Ελλάδα κατέρρεε τότε πολιτικά. Η Ιταλία, μία χώρα πολύ μεγάλη για να καταρρεύσει, φαινόταν ότι σε λίγες ημέρες θα έχανε κάθε πρόσβαση στις διεθνείς αγορές. Και η Α. Μέρκελ, όσο κι αν προσπαθούσε ο Ν. Σαρκοζί και ο Μπ. Ομπάμα, δεν πειθόταν να αυξήσει τις γερμανικές εισφορές για το "τείχος προστασίας" της ευρωζώνης - το "μεγάλο μπαζούκα" που πίστευαν ότι έπρεπε να ενισχυθεί δραστικά για να αποτρέψει τις επιθέσεις των πανικοβλημένων επενδυτών.

Αντιθέτως, αν και βρισκόταν στη γωνία, η Α. Μέρκελ επέστρεψε την κριτική που δεχόταν στον Ν. Σαρκοζί και τον Μπ. Ομπάμα. Εάν δεν τους άρεσε ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόταν την κατάσταση η κυβέρνησή της, τότε έφταιγαν εκείνοι. Σε κάθε περίπτωση, ήταν ο δικός τους συμμαχικός στρατός που είχε "επιβάλει" το γερμανικό Σύνταγμα στον ηττημένο του πολέμου πριν από έξι δεκαετίες.



"Στο σημείο αυτό ήταν σαφές ότι θα μπορούσε να εκραγεί η ευρωζώνη" δήλωσε μέλος της γαλλικής αντιπροσωπείας στις Κάννες. "Υπήρχε το συναίσθημα ότι με μετάδοση της κρίσης, σε αυτό το χρονικό σημείο, βρισκόμασταν στα πρόθυρα της έκρηξης"» σημειώνεται.

«Τους τελευταίους έξι μήνες, οι Financial Times έκαναν δεκάδες συνεντεύξεις σε ανθρώπους που πήραν μέρος στη λήψη αυτών των αποφάσεων ώστε να πουν όλη την ιστορία για το πώς δημιουργήθηκε αυτή η νέα ευρωζώνη. Από μεσαίους γραφειοκράτες μέχρι πρωθυπουργούς, όλοι διηγούνται τη συγκλονιστική ιστορία των ατυχημάτων, των λαθών και της φαινομενικά παράτολμης πολιτικής. Στο τέλος όμως, αυτοί οι ίδιοι οι ηγέτες φαίνεται πως επικράτησαν. Το ευρώ σώθηκε. Η Ευρώπη που δημιούργησαν, καλώς ή κακώς, θα είναι το κληροδότημά τους», επισημαίνεται στο ίδιο δημοσίευμα.

Κ. Σαρρής -μη πληροφορίες FT, ΑΠΕ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου