Μπροστά στην κάλπη

Η λαϊκή ετυμηγορία του Γενάρη του 2015 έφερε την Αριστερά για πρώτη φορά στην εξουσία. Ο ταλαιπωρημένος, από την 5 χρονη κρίση λαός μας, εναπόθεσε τις ελπίδες του, στα οράματα και τους αγώνες του ΣΥΡΙΖΑ.

Εξάλλου τα κόμματα εξουσίας, με τη μακροχρόνια εναλλαγή τους στην εξουσία και με την πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας, είχαν έμπρακτα και επανειλημμένα επιδείξει και το ήθος και το ποιόν τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προτάσσοντας τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, υποσχέθηκε έξοδο από την ύφεση και την καταστροφή με μια δυναμική και έντιμη διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Υποσχέθηκε ακόμα, με βάση τις αρχές του, κοινωνική δικαιοσύνη, πάταξη της διαφθοράς, εξυγίανση του πολιτικού συστήματος της χώρας.

Όμως, στη διάρκεια της ολιγόμηνης συγκυβέρνησης, ο Σύριζα εγκλωβίστηκε σε μια πολύμηνη, σκληρή διαπραγμάτευση, που απορρόφησε το σύνολο της δυναμικής του και τον εμπόδισε να προχωρήσει σε μεγάλες αλλαγές και ριζοσπαστικές τομές.

Παρά τη λυσσαλέα πολεμική από την ευρωπαϊκή οικονομική ελίτ και την "κασσάνδρεια" αντιπολίτευση από το εσωτερικό, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ διεθνοποίησε το ελληνικό ζήτημα και το ελληνικό χρέος και κέρδισε συμμάχους.

Δυστυχώς, οδηγήθηκε, μετά από 6 μήνες οδυνηρής διαπραγμάτευσης, στη συμφωνία του 3ου μνημονίου.

Ωστόσο, με διαφάνεια και καθαρότητα πολιτικής συμπεριφοράς ανέλαβε την ευθύνη να υπογράψει τη νέα συμφωνία, κρατώντας τη χώρα όρθια και όπως είχε υποσχεθεί εντός της ευρωζώνης και του ευρώ.



Γιαυτό,

στην παρούσα ιστορική στιγμή, παραμονές εκλογών, ο καθένας οφείλει να αναλογιστεί τα δεδομένα και τις προοπτικές :

1).Πρώτα- πρώτα να αναρωτηθεί τι θα συνέβαινε στη χώρα, αν δεν υπήρχε η συμφωνία του Ιουλίου.

2).Να σκεφτεί τη στάση που κράτησε και κρατά μια μερίδα στελεχών που επέλεξαν να τραβήξουν το δικό τους δρόμο, στο όνομα της ιδεολογικής καθαρότητας, αδιαφορώντας για τις ανάγκες της χώρας και του λαού της.

3).Να αναλογιστεί αν, όλοι εκείνοι που αμαχητί παραδίδονταν στις απαιτήσεις των δανειστών και πολεμούσαν την αντίσταση των διαπραγματευτών της κυβέρνησης, αν αξίζουν να αναλάβουν την εφαρμογή της συμφωνίας.



Γιατί,

η απογοήτευση, η κατήφεια και η απελπισία που παρατηρείται στην ελληνική κοινωνία, σε όλα τα κοινωνικά στρώματα κι όλες τις ηλικίες, δεν είναι αποτέλεσμα της εξάμηνης διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αποτέλεσμα πολύχρονων αντιλαϊκών πολιτικών που οδήγησαν την ελληνική κοινωνία σε μαρασμό και παρακμή, εδραιώνοντας την αδικία, την ανισότητα , την ανομία.

Είναι άδικο να φορτωθεί ο Σύριζα τις αμαρτίες των προκατόχων του και το 6μηνο της διακυβέρνησής του να αποτελέσει την ....αριστερή παρένθεση , όπως εύχονται κάποιοι και να λειτουργήσει ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τους βασικούς υπεύθυνους της κατάστασης.

Το μνημόνιο δεν υπήρξε πολιτική μας επιλογή. Είναι δέσμευση που αναγκαστήκαμε να αποδεχτούμε. Είναι ένας αναγκαστικός συμβιβασμός, όπου η κυβέρνηση οδηγήθηκε έχοντας συναίσθηση της ιστορικής ευθύνης που ανέλαβε.

Με την ίδια συναίσθηση ευθύνης ζητά από τον ελληνικό λαό την πρόκριση για να κυβερνήσει με πυξίδα τις αρχές της, για μια, όσο το δυνατό, φιλολαϊκή εφαρμογή της συμφωνίας.

Γιατί η εφαρμογή του μνημονίου με επικεφαλής το ΣΥΡΙΖΑ και με ένα παράλληλο πακέτο μέτρων που θα αφορούν στη

*δημόσια διοίκηση

*στο μοντέλο παραγωγής

*στην παιδεία, υγεία και τον πολιτισμό

*στα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα

*στην οικονομική και περιβαλλοντική πολιτική

Μπορούν να μετριαστούν οι βαριές συνέπειες του μνημονίου,

Μπορούμε να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα και το όραμα.

Γιαυτό,

Είναι ανάγκη επιτακτική να αγωνιστούμε για την πρόκριση του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει ως η μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα με σημαία την ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ



Και ας μην ξεχνάμε ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ :

μια κοινωνία δίκαιη , παραμένει ο ίδιος



Το άμεσο διακύβευμα άλλαξε:

ΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ και ΘΑ ΒΓΑΛΕΙ ΤΗ ΧΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ!







.ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΝΟΒΟΛΙΑΣ
υποψήφιος βουλευτής

του ΣΥΡΙΖΑ