"Ξανά μανά ο Αναστασίου ταχυδακτυλουργός, ο Πέτριτς αναδυόμενη Αφροδίτη, ο Μπούρμπος χαλκέντερος μπαχαφ και ο Καρέλης το next big thing του ελληνικού ποδοσφαίρου". OΔημήτρης Κρικής βγάζει τα δικά του συμπεράσματα από την νίκη του Παναθηναϊκού κόντρα στον Πανθρακικό...
Άντε πάλι στις θριαμβολογίες. Ξανά μανά ο Αναστασίου ταχυδακτυλουργός, ο Πέτριτς αναδυόμενη Αφροδίτη, ο Μπούρμπος χαλκέντερος μπαχαφ και ο Καρέλης το next big thing του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αποθέωση και απαξίωση υψηλής παστερίωσης...
Και τι; Να το περάσουμε έτσι στο... ντούκου; Η ομάδα, ναι. Γιατί όχι; Έκανε κάτι καινούργιο; Πρόσφερε κάτι που δεν γνωρίζαμε, κάτι extraordinaire που λεν' και στο χωριό μου; Προφανώς όχι. Απλώς έλυσε το γόρδιο δεσμό προς την αντίπαλη εστία από το 15ο δευτερόλεπτο και έκανε τη ζωή της ευκολότερη και ελκυστικότερη.
Αυτό συμβαίνει πάντα με τα γρήγορα γκολ. Ή πρέπει να συμβαίνει, αν θυμηθούμε και τις εποχές που ο Παναθηναϊκός καθόταν στο υπέρ του αποτέλεσμα και έκανε τις νίκες του δυσκολότερες και αποκρουστικές. Αφαιρείς με το... καλημέρα από τον αντίπαλο το δικαίωμα να ελπίζει ότι θα αποφύγει την ήττα και τον υποχρεώνεις να χαλαρώσει και να την απολαύσει.
Οι υπόλοιποι μπορούμε να σταθούμε λίγο παραπάνω, αλλά με μέτρο. Άλλωστε έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, βαδίζοντας προς το τέλος του πρώτου γύρου, να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα με μεγαλύτερη ασφάλεια.
Άντε πάλι στις θριαμβολογίες. Ξανά μανά ο Αναστασίου ταχυδακτυλουργός, ο Πέτριτς αναδυόμενη Αφροδίτη, ο Μπούρμπος χαλκέντερος μπαχαφ και ο Καρέλης το next big thing του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αποθέωση και απαξίωση υψηλής παστερίωσης...
Και τι; Να το περάσουμε έτσι στο... ντούκου; Η ομάδα, ναι. Γιατί όχι; Έκανε κάτι καινούργιο; Πρόσφερε κάτι που δεν γνωρίζαμε, κάτι extraordinaire που λεν' και στο χωριό μου; Προφανώς όχι. Απλώς έλυσε το γόρδιο δεσμό προς την αντίπαλη εστία από το 15ο δευτερόλεπτο και έκανε τη ζωή της ευκολότερη και ελκυστικότερη.
Αυτό συμβαίνει πάντα με τα γρήγορα γκολ. Ή πρέπει να συμβαίνει, αν θυμηθούμε και τις εποχές που ο Παναθηναϊκός καθόταν στο υπέρ του αποτέλεσμα και έκανε τις νίκες του δυσκολότερες και αποκρουστικές. Αφαιρείς με το... καλημέρα από τον αντίπαλο το δικαίωμα να ελπίζει ότι θα αποφύγει την ήττα και τον υποχρεώνεις να χαλαρώσει και να την απολαύσει.
Οι υπόλοιποι μπορούμε να σταθούμε λίγο παραπάνω, αλλά με μέτρο. Άλλωστε έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, βαδίζοντας προς το τέλος του πρώτου γύρου, να καταλήξουμε σε κάποια συμπεράσματα με μεγαλύτερη ασφάλεια.
Τα δικά μου είναι τα εξής:
1ον. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, ο Παναθηναϊκός δείχνει να βρίσκει φόρμα και ρυθμό πλησιάζοντας την αφετηρία του δευτέρου γύρου. Και προσωπικά δεν το εστιάζω στη συνολική εικόνα της ομάδας, αλλά και μεμονωμένα στον καθένα ποδοσφαιριστή του ξεχωριστά.
Ο Νάνο επιστρέφει σε επίπεδα στα οποία ολοκλήρωσε την περσινή χρονιά, ο Ζέκα ξαναβρίσκει την φρεσκάδα που του δίνει όχι μόνο αδιάκοπα τρεξίματα αλλά και το σωστό timing σε μαρκαρίσματα και δημιουργία, ο Καρέλης κορυφώνει την εκρηκτικότητά του και ξαναβρίσκει την επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα, ο Μπούρμπος “κλειδώνει” σε φυσική κατάσταση που του επιτρέπει να προσφέρει επιθετικά χωρίς να αποδυναμώνεται ανασταλτικά, ο Πράνιτς δεν μένει από δυνάμεις μετά το 60-65, ο Μπεργκ βγάζει την ίδια ενέργεια και στο 5' και στο 90'.
2ον. Αυτό πέρσι είχε την εξήγησή του στην απουσία μεσοβδόμαδων αγώνων, τουλάχιστον έως ότου έσφιξαν τα γάλατα στον θεσμό του κυπέλλου. Φέτος προφανώς οφείλεται στο rotation που εφάρμοσε η προπονητική ομάδα. Μπορεί να μην είχε πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα, αλλά σε αντίθεση με τους άμεσους συνδιεκδικητές της κορυφής, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή καταπονημένος ποδοσφαιριστής στο ρόστερ του, αν ίσως εξαιρέσουμε τον Νάνο που έχει το απόλυτο των αγώνων και προπορεύεται και στον σχετικό πίνακα χρόνου συμμετοχής. Ο Ισπανός (1.177 λεπτά) είναι μαζί με τους Ζέκα (1143) και Σίλντεφελντ (1000), οι μοναδικοί που έχουν τετραψήφιο αριθμό χρόνου παιχνιδιού μετά από 13 αγωνιστικές.
3ον. Αυτό θα ήταν μεγαλύτερο πλεονέκτημα αν δεν βρισκόμασταν δύο μόλις αγώνες πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων και την έναρξη της μεταγραφικής περιόδου. Οι διακοπές θα βοηθήσουν τα καταπονημένα κορμιά να ανανήψουν, αλλά και οι μεταγραφές, αφ' ενός θα καλύψουν διαπιστωμένα κενά, αφ' ετέρου θα δώσουν τη δυνατότητα να ανοίξει το rotation και των υπολοίπων από δω και στο εξής.
To άσχημο είναι ότι θεωρητικά δεν έχει ακόμη σπουδαίο βαθμολογικό όφελος, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στην προσέγγιση της κορυφής. Πρακτικά όμως έχει βγάλει το δυσκολότερο πρόγραμμα απ' όλους και θα τους φιλοξενήσει στη Λεωφόρο στον δεύτερο γύρο.
4ον. Περιμένει σε πολύ καλύτερες συνθήκες την προσθήκη του Σωτήρη Νίνη. Πριν από έναν-ενάμιση μήνα έψαχνε απεγνωσμένα τον σωτήρα στη θέση του επιτελικού μέσου, τώρα δεν εξαρτάται απόλυτα από αυτόν, αλλά περιμένει τις ποιοτικές πινελιές χωρίς να κρέμεται από πάνω του.
5ον. Ξαναβρίσκει την ηρεμία του κάτω από τα γκολπόστ, με την παρουσία του Λουκ Στιλ. Κάποια στιγμή προβλημάτισε η αργοπορία στην είσοδό του στο αρχικό σχήμα, αλλά αποδεικνύεται ότι η ένταξή του έγινε με τον ασφαλέστερο τρόπο,, ώστε να αποφευχθούν λάθη που θα προέρχονταν από έλλειμμα επικοινωνίας και θα δημιουργούσαν ερωτηματικά για την αξία του και αμφισβήτηση.
6ον. Μπορούν οι διοικούντες με περισσότερη ηρεμία και λιγότερη πίεση να προγραμματίσουν από τώρα την ενίσχυση του ρόστερ με ποιοτικές λύσεις, τόσο τον Γενάρη, όσο και (κυρίως) το καλοκαίρι, ώστε να μην επαναληφθούν τα λάθη του φετινού καλοκαιριού που κόστισαν τόσο οικονομικά, όσο και σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας. Η απόκτηση ενός κεντρικού αμυντικού (ο Χουάνμα είναι μεταξύ των υποψηφίων) είναι η πρώτη και άμεση προτεραιότητα υπό το νέο καθεστώς.
Αυτά τα ολίγα για την ώρα. Τα παιχνίδια της Πέμπτης και της Δευτέρας (αμφότερα στις 7.30 το απόγευμα) με Ξάνθη εκτός και Κέρκυρα εντός μπορούν να φέρουν τους “πράσινους” πιο κοντά στην κορυφή και να κάνουν περισσότερο γιορτινές τις ημέρες που θα ακολουθήσουν για τους ίδιους και τους φίλους τους. Δεν θα αλλάξουν την ουσία όλων των παραπάνω απλά θα ατονήσουν λίγο το στοιχείο της έκπληξης που από μόνο του κρύβει το σύνθημα “πρωτάθλημα θα πάρουμε, όλους θα τους τρελάνουμε”...
1ον. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, ο Παναθηναϊκός δείχνει να βρίσκει φόρμα και ρυθμό πλησιάζοντας την αφετηρία του δευτέρου γύρου. Και προσωπικά δεν το εστιάζω στη συνολική εικόνα της ομάδας, αλλά και μεμονωμένα στον καθένα ποδοσφαιριστή του ξεχωριστά.
Ο Νάνο επιστρέφει σε επίπεδα στα οποία ολοκλήρωσε την περσινή χρονιά, ο Ζέκα ξαναβρίσκει την φρεσκάδα που του δίνει όχι μόνο αδιάκοπα τρεξίματα αλλά και το σωστό timing σε μαρκαρίσματα και δημιουργία, ο Καρέλης κορυφώνει την εκρηκτικότητά του και ξαναβρίσκει την επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα, ο Μπούρμπος “κλειδώνει” σε φυσική κατάσταση που του επιτρέπει να προσφέρει επιθετικά χωρίς να αποδυναμώνεται ανασταλτικά, ο Πράνιτς δεν μένει από δυνάμεις μετά το 60-65, ο Μπεργκ βγάζει την ίδια ενέργεια και στο 5' και στο 90'.
2ον. Αυτό πέρσι είχε την εξήγησή του στην απουσία μεσοβδόμαδων αγώνων, τουλάχιστον έως ότου έσφιξαν τα γάλατα στον θεσμό του κυπέλλου. Φέτος προφανώς οφείλεται στο rotation που εφάρμοσε η προπονητική ομάδα. Μπορεί να μην είχε πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα, αλλά σε αντίθεση με τους άμεσους συνδιεκδικητές της κορυφής, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή καταπονημένος ποδοσφαιριστής στο ρόστερ του, αν ίσως εξαιρέσουμε τον Νάνο που έχει το απόλυτο των αγώνων και προπορεύεται και στον σχετικό πίνακα χρόνου συμμετοχής. Ο Ισπανός (1.177 λεπτά) είναι μαζί με τους Ζέκα (1143) και Σίλντεφελντ (1000), οι μοναδικοί που έχουν τετραψήφιο αριθμό χρόνου παιχνιδιού μετά από 13 αγωνιστικές.
3ον. Αυτό θα ήταν μεγαλύτερο πλεονέκτημα αν δεν βρισκόμασταν δύο μόλις αγώνες πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων και την έναρξη της μεταγραφικής περιόδου. Οι διακοπές θα βοηθήσουν τα καταπονημένα κορμιά να ανανήψουν, αλλά και οι μεταγραφές, αφ' ενός θα καλύψουν διαπιστωμένα κενά, αφ' ετέρου θα δώσουν τη δυνατότητα να ανοίξει το rotation και των υπολοίπων από δω και στο εξής.
To άσχημο είναι ότι θεωρητικά δεν έχει ακόμη σπουδαίο βαθμολογικό όφελος, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στην προσέγγιση της κορυφής. Πρακτικά όμως έχει βγάλει το δυσκολότερο πρόγραμμα απ' όλους και θα τους φιλοξενήσει στη Λεωφόρο στον δεύτερο γύρο.
4ον. Περιμένει σε πολύ καλύτερες συνθήκες την προσθήκη του Σωτήρη Νίνη. Πριν από έναν-ενάμιση μήνα έψαχνε απεγνωσμένα τον σωτήρα στη θέση του επιτελικού μέσου, τώρα δεν εξαρτάται απόλυτα από αυτόν, αλλά περιμένει τις ποιοτικές πινελιές χωρίς να κρέμεται από πάνω του.
5ον. Ξαναβρίσκει την ηρεμία του κάτω από τα γκολπόστ, με την παρουσία του Λουκ Στιλ. Κάποια στιγμή προβλημάτισε η αργοπορία στην είσοδό του στο αρχικό σχήμα, αλλά αποδεικνύεται ότι η ένταξή του έγινε με τον ασφαλέστερο τρόπο,, ώστε να αποφευχθούν λάθη που θα προέρχονταν από έλλειμμα επικοινωνίας και θα δημιουργούσαν ερωτηματικά για την αξία του και αμφισβήτηση.
6ον. Μπορούν οι διοικούντες με περισσότερη ηρεμία και λιγότερη πίεση να προγραμματίσουν από τώρα την ενίσχυση του ρόστερ με ποιοτικές λύσεις, τόσο τον Γενάρη, όσο και (κυρίως) το καλοκαίρι, ώστε να μην επαναληφθούν τα λάθη του φετινού καλοκαιριού που κόστισαν τόσο οικονομικά, όσο και σε επίπεδο ανταγωνιστικότητας. Η απόκτηση ενός κεντρικού αμυντικού (ο Χουάνμα είναι μεταξύ των υποψηφίων) είναι η πρώτη και άμεση προτεραιότητα υπό το νέο καθεστώς.
Αυτά τα ολίγα για την ώρα. Τα παιχνίδια της Πέμπτης και της Δευτέρας (αμφότερα στις 7.30 το απόγευμα) με Ξάνθη εκτός και Κέρκυρα εντός μπορούν να φέρουν τους “πράσινους” πιο κοντά στην κορυφή και να κάνουν περισσότερο γιορτινές τις ημέρες που θα ακολουθήσουν για τους ίδιους και τους φίλους τους. Δεν θα αλλάξουν την ουσία όλων των παραπάνω απλά θα ατονήσουν λίγο το στοιχείο της έκπληξης που από μόνο του κρύβει το σύνθημα “πρωτάθλημα θα πάρουμε, όλους θα τους τρελάνουμε”...
Contra
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου