Η έκτη αίσθηση στα ζώα: φυσική ή μεταφυσική;

Ο άνθρωπος έχει τον «τύπο» του μηχανήματος που προβλέπει τους σεισμούς, αλλά πρέπει πρώτα να τον καταλάβει για να μπορέσει να τον κατασκευάσει.

Είναι τα διάφορα ζώα, η συμπεριφορά των οποίων αλλάζει πριν από... το σεισμό, γιατί «πιάνουν» ηλεκτρομαγνητικά κύματα.

Άλογα συνήθως ήρεμα αρχίζουν να χλιμιντρίζουν και να τρέχουν.

Σκύλοι αλυχτούν και τα ψάρια πηδούν έξω από το νερό.

Ζώα που δεν εμφανίζονται όπως ποντίκια και φίδια, ξεπηδούν από τις φωλιές τους κατά δεκάδες.

Την ίδια ώρα τα νερά που είναι καθαρά, θολώνουν.

Το επίπεδο του νερού των πηγαδιών ανεβαίνει και αυξάνεται η θερμοκρασία του.

Δυο μέρες πριν από το σεισμό της Καλαμάτας δημιουργήθηκε στις ακτές της κυματισμός ύφους 50 εκατοστών, αλλά μόνο σε απόσταση έξι μέτρων από την ακτή.
Τα νερά μετά τα έξι μέτρα, ήταν ήσυχα.

Οι σεισμολόγοι και άλλοι σχετικοί επιστήμονες γνωρίζουν ότι στο χώρο που επίκειται σεισμός αλλάζουν,

1) Το βαρυτομετρικό πεδίο (η βαρύτητα)

2) το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο

3) τα πιεζοηλεκτρικά ή λουρικά ρεύματα.

Ας δούμε όμως μερικά περιστατικά με ζώα:
Γύρω στα 1920, εκατοντάδες ζώα στη Μαρτινίκα άφησαν ξαφνικά τις φωλιές, τους στάβλους, τα σπίτια, και κατέβηκαν στη θάλασσα.

Μπήκαν στο νερό, και πολλά πνίγηκαν.

Οι κάτοικοι κατάλαβαν ότι κάτι θα συνέβαινε. Σκέφτηκαν το ηφαίστειο που απειλούσε τον τόπο τους.

Οι σεισμογράφοι τους δεν έδειχναν απολύτως τίποτα.

Κι όμως, τρεις μέρες αργότερα, το ηφαίστειο εξερράγη και 30.000 άτομα έχασαν την ζωή τους.

Στην Ελλάδα, τη νύχτα του 1953, όταν άρχισε ο εφιάλτης στην Κεφαλονιά, τη Ζάκυν­θο και την Ιθάκη, όλοι οι σκύλοι του νησιού άρχισαν να ουρλιάζουν (Κεφαλονιά), και με­τά ρίχτηκαν μανιασμένα έξω απ' τα σπίτια, χωρίς να υπο­λογίζουν κανένα εμπόδιο.

Κανείς δεν μπορούσε να συγκρατήσει τη φυγή αυτών των ζώων, που είχαν ξεχυθεί προς τα χωράφια.

Οι άνθρωποι τα κοίταζαν με φρίκη.

Μετά ακολού­θησαν οι γάτοι και άλλα ζώα, που προστέθηκαν σ’ αυτή την πομπή.

Και μετά ήρθε ο φοβερός καταστρεπτικός σεισμός.



Στις 4 Φεβρουαρίου 1975, οι Κινέζοι απομάκρυναν τον πληθυσμό του Λιαονίγκ, πέντε ώρες πριν από μια τρομακτική σεισμική δόνηση, που προκάλεσε ανυπολόγιστες ζημιές και θα είχε χιλιάδες θύματα, αν δεν απομακρύνονταν εγκαίρως.

Η διάσωση έγινε με βάση τη συμπεριφορά των ζώων, στην οποία οι Κινέζοι δίνουν ιδιαίτερη σημασία.

Το 1975 στην Ιαπωνία, 24 ώρες πριν από ένα μεγάλο σεισμό τα φίδια ξύπνησαν από τη χειμέρια νάρκη και τελικά πέθαναν στο χιόνι.

Για μια ακόμη φορά η έκτη αίσθηση των ζώων αποδείχθηκε σωτήρια για αυτά, κατά το βιβλικό «τσουνάμι» της Ινδονησίας, την 26-12-04.

Σύμφωνα με αξιωματούχους - οι οποίοι είναι επικεφαλής τμημάτων που προστατεύουν τα άγρια ζώα στη Σρι Λάνκα - δεν βρέθηκαν νεκρά ζώα από τα γιγάντια κύμα­τα που προκάλεσαν τον θάνατο δεκάδων χιλιάδων ανθρώ­πων στη συγκεκριμένη περιοχή.

«Δεν υπήρχαν νεκροί ελέφαντες, αλλά και ούτε ένας νε­κρός λαγός ή σκίουρος.

Τα ζώα μπορούν και προβλέπουν τον καιρό.

Ο βάτραχος είναι ένας από τους πιο ικανούς «με­τεωρολόγους» και κρύβεται κά­τω από φύλλα των δέντρων όταν έρχεται η βροχή, και ξαναβγαίνει όταν προμηνύεται καλός καιρός.

Όμως αν κλείσεις αυτό το αμφίβιο σε μια γυάλα και του βάλεις στη διάθεσή του μια μικρή σκαλίτσα για να βγει όταν προβλέπει κα­λοκαιρία, δεν θα συμβεί απο­λύτως τίποτα.

Μακριά από το φυσικό του περιβάλλον, το βα­τραχάκι μας χάνει κάθε ικα­νότητα πρόβλεψης.

Άλλοι περίφημοι μετεωρολόγοι είναι τα χελιδόνια, που πετάνε ξυστά στο έδαφος ό­ταν προμηνύεται βροχή.

Πρέ­πει να πούμε, ωστόσο, ότι σφετερίζονται τη δόξα των εντό­μων.

Πράγματι, όταν πλησιάζει βροχή, τα ανώτερα στρώ­ματα της ατμοσφαίρας ψύχον­ται και τα έντομα καταφεύ­γουν στα χαμηλότερα στρώματα, καταδιωκόμενα από τα χελιδόνια και άλλα πουλιά, που μ' αυτό τον τρόπο σφε­τερίζονται μια φήμη, που α­νήκει σε άλλους.

Όταν οι κότες θορυβούν περισσότερο απ' το συνηθισμένο και οι γάτοι και οι σκύλοι γίνονται νευρικοί και ανήσυχοι, σημαίνει ότι πλησιάζει μπόρα.

Το ίδιο ισχύει για τα αλόγα και για άλλα ζώα.

Οι βοσκοί απ' την πλευρά τους, φτάνει να ρίξουν μια ματιά στα κο­πάδια τους, για να ξέρουν τι καιρό θα κάνει.

Αν τα πρό­βατα ανεβαίνουν προς τα υ­ψώματα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι όλα θα πάνε καλά.

Αν απεναντίας, κατε­βαίνουν προς τα λιβάδια ή κατευθύνονται προς τη στάνη, τότε θα βρέξει για τα καλά.

Σ' ό,τι αφορά τα πρόβατα η εξήγηση είναι πολύ απλή και πρέπει να αναζητηθεί στην υγροσκοπική ιδιότητα του μαλλιού τους (δηλαδή στην ευαισθησία του απέναντι στις αλλαγές του βαθμού υγρασίας και του ηλεκτρισμού της ατμόσφαιρας).



Μα και άλλα ζώα έχουν «μαντικές ικανότητες» που προκαλούν το λιγότερο απορία.

Πώς μπορούν λ.χ τα μυρμήγκια, όχι μόνο να προβλέπουν την κακοκαιρία, αλλά και την έντασή της, την αρχή και τη διάρκειά της;

Όταν μπαίνουν στη φωλιά τους, χωρίς να κλείνουν την τρύπα (την πόρτα), η βροχόπτωση θα είναι ασήμαντη και ανάξια λόγου.

Όταν τη βου­λώνουν εσωτερικά, επίκειται ο­πωσδήποτε θύελλα.

Κι' όταν τη φράζουν όλως διόλου και δεν αφήνουν κανένα άνοιγμα, τότε πια θα γίνει κατακλυ­σμός.

Και δεν είναι μόνο αυ­τό.

Απ’ την ταχύτητα με την οποία τρέχουν τα μυρμήγκια να προφυλαχθούν στη φωλιά τους, οι ειδικοί μπορούν να υπολογίσουν κατά προσέγγιση, την ώρα αφίξεως της βροχής.

Όλοι οι γεωργοί ξέρουν ότι με τον ερχομό της βροχής οι σωροί από χώμα, που φτιά­χνουν οι τυφλοπόντικες, γίνον­ται πιο ψηλοί, μα λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να εξη­γήσουν το λόγο.

Τα ποταμίσια καβούρια αντιλαμβάνονται ότι θα φουσκώσει το ποτάμι από δυνατή βροχή, τουλάχιστον 24 ώρες πριν, και απομακρύνονται από τις όχθες για να μην παρασυρθούν από τα ορμητικά νερά.

Πώς μπορούν τα ζώα να «προβλέπουν τον καιρό» με τό­ση ακρίβεια;

Είναι ένα ερώτημα που απασχολεί από πολλά χρόνια τους επιστήμο­νες.

Οι οποίοι αν δεν κατέ­ληξαν ακόμη σε ένα καλό συμπέρασμα, έφτασαν ωστόσο σε πο­λύ ενδιαφέρουσες διαπιστώ­σεις:

Τα ζώα, χωρίς εξαίρεση σχε­δόν, αντιδρούν στις βαρομετρικές μεταπτώσεις.

Με άλλα λόγια αισθάνονται την πίεση να χαμηλώνει και απ' αυτό ξέ­ρουν ότι ο καιρός θα χειρο­τερέψει.

Κατά τον ίδιο τρό­πο, «συμπεραίνουν» από μια υ­ψηλή πίεση ότι πρόκειται να ξαναγυρίσει η καλοκαιρία.

Μερικά ζώα, έπειτα, ενο­χλούνται από την παρουσία ε­νός ασταθούς ηλεκτρικού πε­δίου σαν κι' αυτό που προσ­διορίζει τον ερχομό μιας θύ­ελλας.

Αυτό έχει διαπιστωθεί με μια σειρά πειραμά­των που έγιναν στην Καλιφόρνια, με τη δημιουργία τε­χνητών ηλεκτρικών πεδίων στις φωλιές διαφόρων ζώων.

Τα ζώα έγιναν αμέσως ανήσυχα κι' έψαξαν να βρουν ένα μέρος για να προφυλαχθούν.

Νοιώθοντας όμως ότι η ενόχληση διαρκούσε, απομακρύν­θηκαν ολωσδιόλου απ’ το ση­μείο εκείνο με το τεχνητό η­λεκτρικό πεδίο, και κοίταζαν να βρουν καταφύγιο σε πιο μακρινό μέρος.

Όσο για το ουρλιαχτό του σκύλου πριν από έναν επερχόμενο θάνατο, η απάντηση βρίσκεται μάλλον εδώ:

Η ηλεκτρονική ατμόσφαιρα ενός ατόμου μιας ύλης (περιπυρηνικά ηλεκτρόνια) παίζει ουσιώδη ρόλο στη χημική συμπεριφορά του ατόμου.

Η χημική αυτή συμπεριφορά εξαρτάται από τον αριθμό των ηλεκτρονίων (αλλαγή οσμής, γεύσης κ.λ.π.)

Όλα τα όργανα των αισθήσεων είναι χημικοί αναλυτές, αφού ξεχωρίζουν τις οσμές και τις γεύσεις, δηλαδή αναγνωρίζουν τον αριθμό των ηλεκτρονίων.

Οι σκύλοι προφανώς "διαβάζουν" τις μεταβολές στους παραπάνω τύπους, και από χιλιόμετρα μακριά.

Όλα αυτά ως πριν από λί­γο καιρό, έδιναν τροφή στις πιο περίεργες και στις πιο πα­ράλογες δοξασίες.

Σήμερα, μας φαίνονται εντελώς λογι­κά και κατανοητά, μα όχι και λιγότερο εκπληκτικά.